დღისით მზე იყო კახეთში
ხალხი ითბობდა ხელებსა
გაუმაძღარი ჩიტები
ირგვლივ ითვლიდა ფერებსა

სოფლიდან ვიღაცა წასულა
სიჩქარით ფიქრიდან გასულა
ციდან მიწისკენ ჩასულა
მიწიდან მთაზე ასულა

მოდი,დაიპყარ შორიდან
სოფელი განაშენები
ვიცი,სიხარულს მოიტან
გელოდებიან შენები

კაცის ლოდინში გამწყდარა
ჟრიამული და ხალისი
დრომაც დაკარგა თვეები
იანვარი და მაისი.