საქართველოზე ლექსი ოჰ რამდენ ქართელს დაუწერია
და რამდენ დედას გმირის საფლავთან ცრემლიანად დაუმღერია
აკაკიმ ჩონგურს შეგვიდარა ეს სანაქებო
ჩვენ კი გვიწოდა მისი სიმები ამაყი იყავ შენ საქართველო
ოდესმე დიდი ყოფილაო ესეც მსმენია
რამდენი გმირი შეწირულა შამქორს ბასიანს
რამდენ გმირს ჩვენთვის ბევრი რამეც მოუთმენია
თავიანთი კბილებით რომ იცავდნენ მიწას მადლიანს
იმ მიწას სადაც გაუვლია აღმაშენებელს
იმ მიწას სადაც რუსთაველი წერდა პოემებს
აქ მოჭრეს მარჯვენა სვეტიცხოვლის ამაშენებლს
და აქ განსჯიდნენ სიმართლისთვის მწერლებს პოეტებს
სიმართლეს რად წერ ილიაო შუბლში გახვრიტეს
ცოლის წინაშე მოკლეს წიწამურთან მართალი კაცი
და კიდევ ბევრი მართალი სიმართლისთვის ძალად დახვრიტეს
მათმა სიმართლემ მხოლოდ ახლა დაიდო ფასი
ეჰ საქართველო კვლავინდებურად ძლიერად გაწვიმს
ძალადაკარგულს ფრინველს მაგონებ
ოჰ როგორ გავხარ შენ დაჭრილ არწივს
ხელში ჩაგიგდეს უდროო დროს როგორ მაღონებ
შენზე ფიქრებში და შენზე დარდში ვიქეც წერადა
მალე შენც ნახავ უხვად მტერს გაშლილს გაფანტულს ველადა.