ნეტავ იცოდე,მე შენი კოცნა როგორ მაკლია,
უშენობა კი თავისთავად უკვე ნაკლია.
შენ რომ გიყურებ, იხატება ცაში ფერები.
და მალე მოდი,მე აქ დაგხვდები, მოგეფერები.

შენი ღიმილი მზის კაშკაშა ნაზ სხივებს ჰგავს,
ჩემთან ახლოს ხარ? მინდა შეგეხო,ვერ ვიჭერ თავს.
შენი არსებით ჩემს ცხოვრებას იმედით ავსებ
ისიც არ ვიცი, როდის მიყვარდა მე ბოლოს ასე.

შენი ტუჩები? რბილი,ფარფატა,ტკბილი ღრუბლები,
მარტო დამტოვებ? მე ისევ ისე მოვიღრუბლები.
შენი თვალები? შენს თვალებშია სამყაროს არსი.
ჩავიხედავ და დავიკარგები უგუნოდ მასში.

ღამეა,ვხუჭავ თვალებს, ბინდშიც შენ მხვდები
ჩემთვის რამდენად ძვირფასი ხარ კიდევ ვერ ხვდები.
ნეტავ იცოდე,მე შენი კოცნა როგორ მაკლია,
უშენობა კი თავისთავად უკვე ნაკლია.