დაღამდა

დაღამდა. ნახე, დაღამდა და გაყუჩდა მიწა.
ჩაცხრა ყოველი ფორიაქი გადაღლილ სულთა.
მხოლოდ ჩურჩული მოციმციმე გალაქტიკების,
ყური დაუგდე, ნუთუ შენ არ გაიფეთქავს გულთან?

დაღამდა. ღამე იყოს ვნების, იყოს ალერსის.
ჩამოიხსენი საყვარელო ყველა ნიღაბი.
ღამემ დამალოს საიდუმლო, რასაც გამანდობ.
მსურს დავიჯერო, რომ ამიხდა ყველა სიზმარი.

თითქოს მძიმეა ნაბიჯები, და სულის მახრა
გულიდან ყველა სიტკბოებას ისე ამოხრავს,
რომ არაფერი არ დამრჩება ტკივილის გარდა.
შენ ირმის ნახტომს გაღმა რჩები, მე კი გამოღმა.

ჩვენ შორის ნახე მანძილია დაუძლეველი.
ხელისგაწვდენა არ კმარა და ვგონებ დაგღალე.
გათენებები საკუთარ თავს გადაირჩენენ.
დაე, დაღამდეს ჩემო სულო.
დაე, დაღამდეს!

ვე რა