ზღვა გასცდა ნაპირებს და ისევ აღელდა, ჩემი მე შენს გარდა სხვაზე ვერ დაწერდა. დღე შენით დაღამდა, დღე შენით გათენდა, ფიქრები შენზე ხომ ამ კოსმოსს არხევდა.
შენს სილამაზეს მინდა მივუძღვნა ყველა ბგერა, შენს გარდა ამ კალამმა, სხვაზე კვლავ ვერ დაწერა. დღეს ჩემს ლექსებში არვინ არ არის შენზე დიდი, შენზე წერისთვის მხოლოდ, მე თავსაც კი გავყიდი. შენს სილამაზეს მინდა მივუძღვნა მე
დიდი ხანი ვიყავი დაკარგული.დეპრესია,გაურკვევლობა,ბრაზი და კიდევ ვინ იცის რამდენი რამე მაწუხებდა.მთავარი კი ის იყო,რომ გარკვეული დროის განმავლობაში აღარც ვწერდი. მოკლედ დაგიბრუნდით აწ უკვე აბიტურიენტი,ახალი მუზით და
თეთრი მზერა და ლურჯი ფერები, ამას მხოლოდ შენ შეეფერები კვლავ მინდა გითხრა მე შენ სიტყვები: "ოჰ,მხოლოდ შენს გზას დღეს მე მივყვები". ნავი, რომელსაც ვერ სტეხს ტალღები, ომსაც მოიგებს და განათდები. ზარის რეკვის ხმას ის რომ