თითქოს დრო არ მიდის წყდება,
თითქოს ტკივილს აღარ უჩანს ბოლო
თითქოს ყველაფერი მორჩა
თითქოს აღარავარ მარტო...

თითქოს რაღაც მახრჩობს, მგუდავს
ყელში გაჩხერილი ბომბი
თითქოს კუბიდონი მოჩანს
ციხის კართან არის ჩუმი.

თითქოს არ ჩერდება წამი
მაგრამ იწელება წუთი
თითქოს აღარა მაქ დარდი,
მაგრამ უშენოდ ვარ მკვდარი

თითქოს აღარავინ არ მყავს
თითქოს მარტო დავრჩი წამში
კოჭლს რომ გამოაცლი საყრდენს
ისე მაგრძნობინეს თავი.


ეძღვნება ჩემს პატიმარ მეუღლეს...მიყვარხარ და მენატრები!