გადის დრო და წლები ისევ არაფერს მმატებს
შავი ღრუბლები მზეს ფარავს და სხივი მომწყურდა,
ტკივილისაგან ვიტანჯები, ვუყურებ თვალებს
ოქროს ზოდები თითქოს კლდიდან თვითონ მოცურდა,

მე არ ვღაღადებ ყოველივეს, რასაც მე ვფიქრობ
ალბათ იმიტომ, მე არ მინდა სიტყვების ხარჯვა,
სახეგაცლილი ვაძლიერებ საკუთარს მჭიდროდ
რადგან მომაკლდეს უძლურება და სხეულის ტანჯვა.