კვლავ მოვა ჩემი ზამთარი ცივი, რომელიც ისევ გამიყვანს გარეთ. მოწყდება ამ ცას კვლავ შავი მძივი, რომელიც თურმე ცის წვერზე ვნახეთ. კვლავ მოვა ჩემი ზამთარი თეთრი და დაიწუნებს შერჩეულ მუზებს. ნეტავ ვინ იცის, ზამთარი ჩემი აქ
ზამთარი მიყვარს ბუხრის ტკრციალი ქარის ზუზუნი მინის წკრიალი, ფანტელი მსხვილი თოვლი ფაფუკი საღამოს ნისლი დარაბის კაკუნი. სუფრა ქართული ლექსი ლამაზი თამადა კარგი,