და როდესაც მთის ხეობას , ბობოქრობდა რიონი
კაკლის ჩრდილში უდიერად , ლექსებს წერდა გალაკტიონი,
სტალინს კარებთან ელოდებოდა შპიონი ,
ქვეყნის მნახველი , ტიროდა , მეფე ბაგრატიონი

ვერ აჩერებენ ზეცაზე , გრგვინავს ბობოქრობს ქართველი
დამაბრუნეთ მე სამშობლოს , უნდა გავმართო იქ რთველი ,
სისხლით შევღებოთ ქართველნო , უცხო ტომელთა ველები ,
ვინც გვერდს მიმაგრებთ ამყევით და მოიმარჯვეთ ხელები

სამშობლო , კვლავ გავაბრწყინოთ , გავამთლიანოთ მშობელი ,
გავაბუნძულოთ სუყველა , ვინც მოვა ცუდის მყოფელი ,
ავაშენოთ და ვასახლოთ , სუყველგან თითო სოფელი ,
მივხვდეთ იმას რომ ღმერთია , ჩვენი წუთისა მყოფელი