ძვირფასო ანა, თუთა
ჩემი საძინებლის ფანჯარაშიც ლამობს შემოჭრას.
მზერას მაყოლებს, მომჩერებია
საითაც წავალ.
სხვა დროს, ჰო სხვა დროს
ალბათ მართლა
შემოვუშვებდი,
ცრემლებს მოვწმენდდი,
წვიმისაგან ფოთლებზე რომ
ატყვია დაღად.
ნებას მივცემდი წელზე ხელიც რომ მოეხვია,
იქნება ტანგოც კი გვეცეკვა
ორ სულელს ლაღად .
მაგრამ რა ვუყო,
სხვა ხელებს რომ ვეღარ იტანს
ჩემი სხეული,
ვერც შემოხედვას -
მგონია რომ სული მიცვდება,
და ახლა ვინმე რომ შემოვუშვა
დაღლილ ფიქრებში,
ალბათ სულ მალე უკანასკნელი ფოთოლივით გარდავიცვლები.
ძვირფასო ანა,
ჩემი თუთა ნეტა შენსას შეიყვარებდა?

7.09.2025