ყველაფერი შეიცვალა ( 2 და 3 თავი)

8-01-2017, 20:58

ავტორი რუსო

ნანახია 1 804

ყველაფერი შეიცვალა
თავი 2
მეორე დილა გათენდა,დილა ჩვეულებრივად დაიწყო როგორც ყოველთვის, გოგონებმა დილით 7 საათზე გაიღვიძეს ადრინად ადგნენ , ვეღარ ისვენებდნენ , ქვემოთ ჩავიდნენ სასაუზმოთ, გიორგი მაგიდასთან იჯდა , გაზეთი ეჭირა ხელში და კითხულობდა. გოგონები კიბეებზე ჩამოვიდნენ
-ვერაფერი გაგიგეთ ამ ახალგაზრდებს -გიორგი
-რატო მა? -ანასტასია
-სკოლის დროს 8ზე ვერ იღვიძებთ და ეს შაბათ-კვირას რა გეტაკებათ ხოლმე -გიორგი
-ვიცით რომ სკოლაში არ მივდივართ და გვიხარია დილით ადრე ადგომა :დ -ანი
-რაო მა ? რას ამბობენ გაზეთებში? იმედი მაქვს წინა წლისავით საშინელი ჭექა-ქუხილი არ იქნება თორე ისევ გაგვიფუჭებს მოსავალს -ანასტასია
-წინა წელი ჩვენთვისაც საშინელი იყო -ანი
-ნუღელავთ ბავშვებო მომავალ კვირას სულ მზიანი ამინდებია გამოცხადებული -გიორგი
ბავშვებმა ისაუზმეს , ცოტახანი ტელევიზორს ჩაუსხდნენ , ''დილა მშვიდობისა საქართველო'' გადიოდა ტელევიზორში , ვიღაც ბიჭი ჰყავდა მოწვეული , სოციალური ქსელის ვარსკვლავი , ინტერვიუს აძლევდა ჟურნალისტს
-ღმერთო ჩემო როგორ ვერ ვიტან ასეთ თავში ავარდნილ ბიჭებს -ანასტასია
-100 ლაიქს აცდებიან და თავი ვარსკვლავები გონიათ -ანი
-კიდევ კარგი ჩვენთან სოფელში ასეთი ხალხი არ ცხოვრობს -ანასტასია
-ცოტახანი ხომ არ ვირბინოთ? -ანი
-არ გეზარება? -ანასტასია
-რომ მეზარებოდეს ხოარ გეტყოდი? -ანი
-აუ ხო კარგი წავიდეთ -ანასტასია
-წამო -ანი
-მაა , ეზოში მივდივარ სარბენად -ანასტასია
-კარგი წადი -გიორგი
-დედა რომ მოვა უთხარი რომ ცოტა შემაგვიანდება -ანასტასია
-კარგი -გიორგი
-სადმე მიდიხარ ? -ანი
-კი მივდივარ -ანასტასია
-სად მიდიხარ ? -ანი
-არა ისეთი არაფერი -ანასტასია
-მიდი თქვი -ანი
-ანიი როცა მოვალ აუცილებლად გეტყვი მაგრამ ახლა არა -ანასტასია
ანასტასიამ უფრო აუჩქარა სირბილს
-ჩვენ ერთად სირბილს არ ვაპირებდით? -ანი
-აქ დამელოდე -ანასტასია
ანასტასია ზემოთ ავიდა , ზემოთ ერთი მოხუცი ქალი ცხოვრობს რომელმაც ყველაფერი იცის ამ სოფელზე და ამ სოფლის მაცხოვრებლებზე , ანასტასიას აინტერესებდა იქნებ რამე ეთქვა მასზე
-გამარჯობათ მანანა ბებო -ანასტასია
-გამარჯობა ტასო -მანანა
-დახმარება მჭირდება -ანასტასია
-გისმენ -მანანა
-აქ ვინ მომიყვანა? -ანასტასია
-დედაშენმა -მანანა
-დედაჩემმა? -ანასტასია
-ხო ლიამ მოგიყვანა -მანანა
-კარგი, სხვა დროს შემოგივლი -ანასტასია
-რამე მოხდა? -მანანა
-არა , არაფერი -ანასტასია
რათქმაუნდა ლიამ მოიყვანა აქ სოფელში , თუმცა მანანამ დაუმალა სიმართლე , გაფრთხილებული იყო ლიასგან და გიორგისგან რომ არაფერი ეთქვა ანასტასიასთვის , ანასტასიამ ყურსასმენები გაიკეთა და სახლისკენ დაიძრა, გზაზე მიდიოდა როცა წინ შავმა ჯიპმა გაუჩერა , მანქანიდან შავებში ჩაცმული კაცი გადმოვიდა , შავი სათვალეებით , ალბათ მძღოლი იყო რადგან უკანა მხარეს წავიდა და კარები გაუღო გოგოს, გოგონა გადმოვიდა მანქანიდან , ძალიან დახვეწილი , შავი კაბით , აწეული თმები , შავი ქუსლიანი ფეხსაცმელები და სხვათაშორის ანასტასიას საოცრად ჰგავდა , თითქოს ტყუპები იყვნენ და ხო მართლაც ასე იყო , გოგონა სასწრაფოდ ჩაეხუტა ანასტასიას
-რამდენი ხანი გეძებდი , როგორ მომენატრე -გოგო
-გიცნობთ? -ანასტასია
-ბოდიშით , მე ნატა ვარ , შენი ტყუპისცალი -ნატა
-მოიცა , მოიცათ რაააააააააააა? -ანასტასია
-დამაკვირდი , ხომ ხედავ რომ ძალიან ვგავართ ერთმანეთს -ნატა
-ხო მაგრამ , ადამიანს საშუალოდ 7 ასეთი შეიძლება ჰყავდეს -ანასტასია
-ხო მაგრამ , მოკლედ შენ ანასტასია ხო ხარ ? არველაძე? -ნატა
-ხო მევარ -ანასტასია
-ვიცი ეს წარმოუდგენლად გეჩვენება მაგრამ მე მართლაც შენი და ვარ , დიდხანს გეძებდი და როგორც იქნა გიპოვე , წამო სახლამდე მიგიყვან -ნატა
-კარგი -ანასტასია
ანასტასია სრულ შოკში იყო , ახლა მას უამრავი კითხვა უჩნდებოდა ,არ იცოდა რომლით დაეწყო , სახლში მივიდნენ , ანი ისევ იქ ელოდებოდა ტასოს , მანქანის ხმა რომ გაიგო სასწრაფოდ წამოხტა, ბარდიულზე იჯდა , ჯერ უყურებდა , მერე თვალებს ახამხამებდა მერე ხელზე იჩქმიტა და როგორც იქნა მიხვდა რომ არ იყო სიზმარში, მანქანიდან გადმოვიდნენ ნატა და ანასტასია
-ტასო , დედაშენი მოვიდა სახლშია და გეძებდა -ანი
-მართლა? -ანასტასია
-ხო , ვუთხარი მაღაზიაში წავიდათქო ,ეს ქალი ვინაა -ანი
-სიმართლე გითხრათ მე ზუსტად იმავე ასაკის ვარ რამდენიც ანასტასიაა -ნატა
-გასაგებია , ვინაა ეს შეშლილი? -ანი
-ჩემი და -ანასტასია
-არა მე რო შენი და ვიყავი ეგ ვიცი ჩემო სიფორთხლე , ამ გოგოზე გეუბნები , მოიცა რააააააააააა????? შენი დაა? საიდან??? როგორ?შენ ხომ და არ გყავს? არამგონია ლიას დავიწყებოდა თავისი მეორე ქალიშვილი -ანი
-სწორედ ახლა ვაპირებ ამის გარკვევას -ანასტასია
-ლია ვინაა? -ნატა
-დედაჩემი -ანასტასია
-გასაგებია -ნატა
გოგონები სახლში შევიდნენ , ლია და გიორგი სამზარეულოში ისხდნენ, ლია თვალებს არ უჯერებდა , არ იცოდა ანასტასიას ტყუპისცალი თუ ჰყავდა თორე ანასტასიას არ აიყვანდა , საერთოდ ტყუპისცალების დაშორება საშინელბაა .ლიამ ხელები პირზე მიიფარა
-დედა სალაპარაკო მაქვს -ანასტასია
-დიახ, შვილო დარწმუნებული ვარ ახლა ძალიან ძალიან ბევრი კითხვა გიტრიალებს თავში და მგონი დროა სიმართლე იცოდე -ლია
-რა სიმართლეს გულისხმობ ? -ანასტასია
-ტასო , ნამდვილად არ ვიცოდი ტყუპისცალი თუ გყავდა , ეს რომ მცოდნოდა საერთოდ არ აგიყვანდი უბრალოდ მაშინ ბავშვი ძალიან მინდოდა ,მოდი აქ დაჯექი . დედაშენთან ახლოს ვმეგობრობდი ძალიან ახლოს , მაშინ ორსულად იყო ორივეზე ....ავად იყო , გრძნობდა რაღაც ცუდი მოხდებოდა , მითხრა როცა ბავშვს გააჩენდა წამომეყვანე ჩემთან , ექიმთან შეთანხმებული იყო , მამაშენმა არაფერი იცოდა -ლია
-ბიოლოგიურმა? -ანასტასია
-ხო -ნატა
-გააგრძელე -ანასტასია
-მეტი არც არაფერია სათქმელი , ახლა კი შენი გადასაწყვეტია რას იზავ შვილო -ლია
-აქამდე ეს რატომ არ მითხარით? -ანასტასია
-გვეშინოდა არ დაგვეკარგე -ლია
-ახლა რომ დაგკარგოთ უფრო არ გეწყინებათ? -ანასტასია
-ხომ შეგიძლია გაგვიგო -ლია
-მოდით , დღეს ანასტასიას ჩვენთან წავიყვან , მამას გავაცნობ , იქნებ დღეს ჩვენთან დარჩეს თან შაბათია , მერე კი გადაწყვიტოს როგორ უნდა ცხოვრება, იქნებ საერთოდაც დაბრუნდეს თქვენთან ან ჩვენთან დარჩეს -ნატა
-დიახ რათქმაუნდა -ლია
-რას იტყვი ? წამოხვალ დღეს შენს ნამდვილ სახლში ? -ანასტასია
-წამოვალ ! -ანასტასია
ანასტასია ზემოთ ავიდა , ჩანთაში საჭირო ნივთები ჩაალაგა , თმები აიწია , სპორტულები გამოიცვალა , ამის ნაცვლად ჯინსის შარვალი და თეთრი ბრეტელებიანი მაიკა ჩაიცვა , თან ჟაკეტი მოიცვა , ფეხზე თეთრი კეტები ჩაიცვა და მოემზადა წასასვლელად
-მზად ვარ -ანასტასია
-მალე დაბრუნდი -ლია
ანასტასიამ მშობლები გადაკოცნა , ანი ძალიან მაგრა ჩაეხუტა
-ანი მხოლოდ 1 დღით მივდივარ- ანასტასია
-არაუშავს , იცოდე რომ ძალიან მიყვარხარ -ანი
-ჩემი გიჟი გოგო -ანასტასია
მძღოლმა კარები გაუღო ანასტასიას და მანქანაში ჩასხდნენ, ანასტასია მანქანაში გაშეშებული იჯდა, ცოტა ღელავდა , რომ მივიდოდა რა უნდა ეთქვა , მერე ნატამ მოკიდა ხელი
-ნუ ღელავ , საშიში არაფერია -ნატა
ანასტასიამ თავი დაუქნია, რამდენიმე საათში თბილიში ჩავიდნენ , ანასტასია აქ პირველად იყო , ქალაქი მისთვის ნამდვილად საუცხოო იყო , ამდენი ხალხი , ხმაური .სახლში მივიდნენ , სახლი უზარმაზარი იყო , თეთრი, ულამაზესი , დიდი აუზით , უამრავი ოთახებით.
-თქვენ რა მეღადავებით? -ანასტასია
-არა :დ -ნატა
-ერთი ოთახი მარტო ჩემი სახლის ხელაა -ანასტასია
-როგორც ჩანს მოგეწონა -ნატა
-რათქმაუნდა მომეწონა -ანასტასია
-გამარჯობათ ქალბატონო ნატალი , რამეს მიირთმევთ? -თეა (მოსამსახურე)
-გმადლობ თეა , გაიცანი ეს ჩემი და ანასტასიაა , სწორედ მასზე გიყვებოდი -ნატა
-ესეიგი ეს ისააა -თეა
-ხო -ნატა
-ერთმანეთს საოცრად გავხართ -თეა
-ტასო , ყავას დალევ? თუ ჩაი გირჩევნია ? -ნატა
-არა , ყავა იყოს -ანასტასია
-თეა , ორი ყავა თუ შეიძლება -ნატა
-დიახ , რათქმაუნდა -თეა
გოგონები ბაღში დასხდნენ, თეამ ყავა მოუტანა და ლაპარაკი დაიწყეს
-ჩემს შესახებ საიდან გაიგე? -ანასტასია
-ინტერნეტით -ნატა
-უფრო მოკლედ გეთქვა -ანასტასია
-ამაზე საუბარი არ მინდა -ნატა
ანასტასიამ ჭიქა აიღო და სკამიდან ადგა როცა უკან მდგარი ბიჭი ვერ შენიშნა და შემთხვევით ყავა გადაასხა მაისურზე
-სულ გაგიჟდი??????? -ლუკა
-ბოდიში ვერ დაგინახე -ანასტასია
ნატა სიცილით კვდებოდა
-ეს მაიკა დღეს ვიყიდე და უკვე გამიფუჭე -ლუკა
-ნუ ღელავ ლაქა მოშორდება -ანასტასია
-მოიცა ნატა თუ სკამზე ზის შენ ვინ ხარ? -ლუკა
-ლუკა ეს ჩემი ტყუპისცალი დაა ანასტასია -ნატა
-გასაგებია -ლუკა
ლუკა საშინლად გამწარებული იყო
-კარგი რა იყო ასეთი რა გავაკეთე -ანასტასია
-ცოტახანში პაემანი მაქვს ჩემს შეყვარებულთან და ყავიანი მაიკით მივიდე? -ლუკა
-დიდი ბოდიშით პაემანი რომ ჩაგიშალეთ, სამაგიეროდ ყავის დალევა აღარ მოგიწევთ -ანასტასია
-კარგი ახლა შენც რა უცებ ბრაზდები -ნატა
-შენ დილას არ იყავი ტელევიზორში? -ანასტასია
-კი ვიყავი -ლუკა
-აი თურმე საიდან მეცნობი , მე და ჩემმა დაქალმა კარგად გამოგლანძღეთ იცი? -ანასტასია
-ანასტასია , გაჩერდი ახლა -ნატა
-გმადლობ ნატა , ნამდვილად შესანიშნავი და გყავს -ლუკა
თავი 3
ლუკამ მაიკას ისევ დახედა, დაიჭყანა და მერე სათვალეები გაიკეთა
-ანასტასია გაიცანი ეს ლუკაა , ჩვენი მეზობელი ,ასევე ჩემი კლასელი , ლუკა ეს ჩემი ახლადაღმოჩენილი დაა ანასტასია იგივე ტასო -ნატა
-სასიამოვნოა -ანასტასია
-იგივე რომ არ გითხრა გეწყინება? -ლუკა
-შენნაირებისგან არაფერი მწყინს -ანასტასია
-ვერც კი ვხვდები სოფლიდან ჩამოსულ გოგონებს , ასეთი დიდი გული რატომ გაქვთ ? -ლუკა
-ლუკა გეყოს ახლა -ნატა
-დაანებე ხო ხედავ იდიოტია , ამასთან საერთოდ როგორ მეგობრობ? -ანასტასია
-ტასო შენც მორჩი მალე მამა მოვა და მოემზადე -ნატა
-დარწმუნებული ვარ , დაინახავს თუარა მაშინვე გააგდებს , პრინციპში რაიცი რომ შენი დაა ? ვაბშე არ გგავს ხასიათებით ? ჯიბრიანია -ლუკა
-მოკეტე , თორემ მოგაკეტინებ -ანასტასია
-ორივე გაჩუმდით , ჯერ არ გაგიცნიათ ერთმანეთი და უკვე ტომი ჯერივით ხართ, რა უტაქტობაა -ნატა
-ყავა რომ არ გადაესხა და არ გაველანძღე ეს არ მოხდებოდა -ლუკა
-ძალიან გთხოვ , მთლიანად ჯოხს ჩემზე ნუ ტეხავ -ანასტასია
-ქალბატონო ნატა , მამათქვენი მოვიდა -თეა
-აი სად დაგერხა -ჩუმად ჩასჩურჩულა ლუკამ ანასტასიას
-შენ შეყვარებულთან გეჩქარებოდა-ანასტასია
-მადლობა რომ შემახსენე , ნატა წავედი და როცა გააგდებენ შემატყობინე -ლუკა
-ნახვამდის -ნატა
ნატამ ხლეი დაუქნია მერე ანასტასიას ხელი მოკიდა და სახლში შეიყვანა
-ეეეეეე-ნატა
-რა მოხდა? -ანასტასია
-სულელო ყავა შენც გადაგისხია მაიკაზე -ნატა
-ვაიი -ანასტასია
-კაი რამენაირად დამალე , მამაჩემს არ უყვარს როცა სუფთად არ აცვიათ ხალხს -ნატა
-გასაგებია -ანასტასია
-მოიცა მანამდე მე შევალ -ნატა
-კარგი -ანასტასია
ნატამ კარებზე დააკაკუნა შემდეგ კი შევიდა , მამას ლევანი ერქვა , ლევანი ძალიან სიმპატიური იყო გასაკვირი არცაა ასეთი ლამაზი შვილები რომ ჰყავს, ძალიან მოსიყვარულე კაცია თუმცა მკაცრი , როცა საქმე სახელს ეხება
-გისმენ ჩემო ლამაზო -ლევანი
-მამა , სტუმარი მოგიყვანე -ნატა
-მე? საინტერესოა , ნუ ალოდინებ შემოუშვი -ლევანი
ნატამ ანასტასია შემოიყვანა კაბინეტში , ლევანის თვალები გადმოსცვივდა , თვალებს არ უჯერებდა
-ნატა შენ ის ძალიან გგავს -ლევანი
გაოცებისგან ლევანი ხმას ვეღარ იღებდა
-მამა , ეს ანასტასია , ეს ის გოგონაა დედა წერილებში რომ წერდა -ნატა
-მატყუებ , ექიმებმა მითხრეს რომ ის მოკვდა -ლევანი
-მამა არ მომკვდარა , ის ახლა შენს წინ დგას -ნატა
-იქნებ თვითმარქვიაა , რამდენი გინდა? -ლევანი
-მე ფული საერთოდ არ მინდა -ანასტასია
-სანამ დეენემის ანალიზს არ გავიკებეთ მანამ არ დავიჯერებ რომ ის ჩემი შვილია , იმედი მაქვს თანახმა ხართ -ლევანი
-დიახ ,რათქმაუნდა -ანასტასია
ანასტასია კაბინეტიდან გავიდა
-მამა ასე მკაცრად რატო მოექეცი? -ნატა
-შვილო , იქნება და ჩემი შვილი არ არის? საერთოდაც ხალხი რას იფიქრებს საიდანც მოვიდა? ახლა რატომ გამოჩნდაო? იქნებ საერთოდ შენი და არ არის და უბრალოდ გგავს -ლევანი
-ჩემი აზრით ის უფრო გაინტერესებს შენი მეუღლე რას იფიქრებს -ნატა
ნატა სასწრაფოდ გავიდა კაბინეტიდან
-მე სახლში დავბრუნდები , ეს მართლაც შესანიშნავი სიზმარი იყო -ანასტასია
-არა არსად არ წახვალ , დღეს ჩვენთან რჩები და ხო ანალიზებს აუცილებლად გაიკეთებ, ხვალვე -ნატა
-ნატა ასე გაბრაზება საჭორო არაა , იქნებ შენი და მართლა არ ვარ -ანასტასია
-სულ გაგიჟდი გოგო შენ ? ხო ხედავ ლუკასაც კი თავიდან მე ვეგონე შენ -ნატა
-აუუ რავიი რა -ანასტასია
-ჩუმად ბოროტი დედინაცვალი მოდის -ნატა
-ვინ? -ანასტასია
ანასტასიამ უკან გაიხედა , ვიღაც ქალი მოდიოდა , ვიღაც კი არა ის მიდი დედინაცვალი იყო , ანუ მისი ბიოლოგიური მამის მეუღლე , მაღალი , შავი თმებით, შავი თვალებით, გამხდარი , დახვეწილი , მკაცრი , წესრიგის მოყვარული. ნელ-ნელა მიუახლოვდა გოგონებს
-გამარჯობა ნატალი , ამდეხანს სად იყავი? -ლაურა
-ჩემი დის მოსაყვანად -ნატა
-სოფელში იყავი? -ლაურა
-დიახ -ნატა
-სოფლის სუნი მოვიდა, იქნებ გებანავათ ქალბატონო -ლაურა
-უკაცრავად მაგრამ ყოველდღე ვბანაობ -ანასტასია
-ტასო დამშვიდდი -ნატა
-დედაშენივით ეგოისტი ბრძანდებით -ლაურა
-სიტყვები შეარჩიე -ანასტასია
-დღეს აქ რჩება ? -ლაურა
-დიახ , აქ ვრჩები -ანასტასია
-მამაშენი კაბინეტშია? -ლაურა
-ხო კაბინეტშია -ნატა
-ხო კი არა დიახ ! -ლაურა
-დავაირა -ანასტასია
-ტასო -ნატა
-ღირსია, დებილი -ანასტასია
ნატას ტელეფონზე დაურეკეს , ლუკა ურეკავდა
-გთხოვ გამახარე და მითხარი რომ ანასტასია გააგდეს -ლუკა
-ლუკააა -ნატა
-ჰაა მართალი ვარ არა? -ლუკა
-დღეს რჩება ხვალ ანალიზებს გაიკეთებს -ნატა
-რაში აინტერესებს მაგას ჩემი საქმე -ანასტასია
-რა უნდა რას ბუტბუტებს ? -ლუკა
-რაო შეყვარებულმა გამოგაგდო? -ანასტასია
-ჰაჰაჰა გამეცინა -ლუკა
-იცინე , სიცილი სიცოცხლეს ახანგრძლივებსო ამბობენ -ანასტასია
-გაფიცებ , ასეთი სწერვა რატოაა? -ლუკა
-ლუკაა , ახლა არ მცალია მერე დაგელაპარაკები -ნატა
-პკ -ლუკა
-პკ -ნატა
ლუკამ ტელეფონი გათიშა
-საერთოდ რატო გელაპარაკება? -ანასტასია
-ჩემი ძმაკაცია და თან მეზობელი -ნატა
-ააააა -ანასტასია
-წამო შენს ოთახს განახებ -ნატა
-კარგი -ანასტასია
ნატამ ტასო მეორე სართულზე აიყვანა , ოთახი მართლაც უზარმაზარი და მდიდრული იყო , ანასტასია თვალებს არ უჯერებდა
-დღეს მე ამ ოთახში უნდა დავიძინო? -ანასტასია
-ხო და როცა მამაჩემს დავუმტკიცებ რომ მისი შვილი ხარ მერე რამდენი ხანიც გინდა იმდენი ხანი იცხოვრებ , ვიცი დიდი არაფერია მაგრამ ფიქრობ მოთავსდები -ნატა
-დიდი არაფერია? ეს ოთახი ჩემს სახლთან შედარებით სასახლეა -ანასტასია
-მიხარია თუ მოგეწონა -ნატა
-ძალიან ! -ანასტასია
-კარგი დაგტოვებ , მოეწყვე , ცოტახანში ეზოში გავისეირნოთ -ნატა
-კარგი -ანასტასია
ნატა ოთახიდან გავიდა , ანასტასიას ისე მოეწონა ოთახი რომ ვეღარ მოითმინა და ლოგინზე ხტუნვა დაიწყო , ოთახში ლევანი შემოვიდა და სასწრაფოდ დავარდა ლოგინზე
-დიახ -ანასტასია
-უბრალოდ ხმაური გავიგე და შევამოწმე რა ხდებათქო , როგორც ჩანს აქაურობა მოგწონს -ლევანი
-დიახ, მომწონს -ანასტასია
ლევანი ოთახიდან გავიდა , ანასტასიამ ამოისუნთქა , ცოტახანში ოთახში ნატა შემოვიდა
-ჰე მზად ხარ? -ნატა
ნატა სპორტულად იყო გამოწყობილი
-რისთვის? -ანასტასია
-ვიცი ახლა დილა არ არის მაგრამ დილით ვერ მოვასწარი და საღამოს თუ ვირბენ არაფერი უშავს -ნატა
-სპორტულები არ წამომიღია -ანასტასია
-წამოდი ჩემსას მოგცემ -ნატა
-კარგი რაა -ანასტასია
-წამო წამო -ნატა
ნატამ ტასოს თავისი სპორტულები მისცა , გოგონები გარეთ გავიდნენ.....