წვიმიანი დღე იყო, ძილის ამინდს რომ ეძახიან, მაგრამ პარიზის ქუჩებში ხალხს რა დალევს. ტურისტები, მოქალაქეები, აქეთ-იქით დადიოდნენ, ათასგვარ სახეს ნახავდით, მოწყენილს, ნაღვლიანს, მაგრამ ამ ათასგვარი რასის ხალხში უდაოდ
აი რა მენატრება იცი?დილით,რომ გაღიმებული სახით ვიღვიძებდი და გაღვიძებისთანავე ტელეფონს,რომ დავხედავდი,რადგავ ვიცოდი შენი მოწერილი დამხვდებოდა მენატრება ის დილა,როდესაც შენ ''დილამშვიდობისას''მისურვებდი.ის დღეები
