ჩვენი ცხოვების თითოეული დღე, კვირა, თვე თუ წელი სიყალბეა. ჩვენი ცხოვრების გზები კიბეს ჰგავს რომელზეც თანდათანობით ან მაღლა ახვალ დიდი ნაბიჯებით და წარმატებას მიაღწევ ან რამოდენიმე სართულით ქვევით დაიწევ რომელიც საბედისწერო დარტყმას მოგაყეებს. როდესაც 1 თვის წინ გარკვეული ასაკი შემისრულდა ვერვაცნობიერებდი რომ თანდათან ვიზრდებოდი და დროს უკან ვეღარ დავაბრუნებდი, რაც ძალზედ არმესიამოვნა მაგრამ შევეგუე და დროს ავყევი თამაშში რომელმაც ლამაზი წლები მაჩუქა, ან თუნდაც დამიტოვა, ალბათ. რა სასიამოვნოა იპოვო ისეთი ადამიანი რომელსაც ყოველ დეტალი აინტერესებს შენს შესახებ. ბევრს სწორად არ მიაჩნია რომ ზუსტად წვრილმანებშია ბედნიერება და ვერ ვხვდები რატომ?! ზოგი იმაზე ჩხუბობს რომ ბედნიერებაწვრილმანში კი არა სიტყვებშია, მე ვუსმენ მათ და ვხვდები რომ ვერ მიგებენ, ხოლო შემდეგ კი მე ვუშვებ მათ, რადგან დრომ მაჩვენა თუ ვინ იყო ის ჩემთვის მოაზროვნე! როგორც ჯონათან სვიფტი იყოდა "ადამიანი საამოა, როგორც გაზაფხული, გამაბრუებელი, როგორც ზაფხული, უხვი, როგორც შემოდგომა და ულმობელი როგორც ზამთარი".