მინდა ვიპოვო რაღაც ახალი
და მივუყვები უცნობ ბილიკებს
ზეცას ეცვლება ფერი ლამაზი
მზე კი ნელ-ნელა ქვემოთ მიიწევს...
ბილიკს მივყევი უღრანი ტყისკენ
წამით შევჩერდი თვალი მოვავლე
ხემ კი აღაპყრო ტოტები ცისკენ
თითქოს ის იყო მისი მოვალე...
ისმის შრიალი, ფოთლის ჩურჩული
თითქოსდა უკვირს უცხო ამ მხარეს
მე კი მაშინებს ჩემს წინ უკუნი
თუმცაღა რაღაც თითქოს მახარებს...
სურვილს, ოცნებებს და ლამაზ ფიქრებს
გაეღოთ გულის ვეება კარი
და რეალობამ აჯობა სიზმრებს
გაქრა უკუნი, ჩაწყნარდა ქარი.
ველი გამოჩნდა მწვანე, ხასხასა
მაინც გავხედე გავლილ ბილიკებს...
დრო იყო! მართლაც უკან გავბრუნდი
მზე ისევ გვტოვებს, ქვევით მიიწევს...
ჩავფიქრდი: გიყვარს? უნდა გიყვარდრეს
თუ გწამს ბოლომდე უნდა იწამო
ოცნებობ? ჰგავდეს ის რეალობას
ბედნიერება უნდა იკმარო!
მაბედნიერებს ყოველი წამი
ვიცი, რომ ძალა სიყვარულშია
და მაინც მჯერა, რომ ქვეყანაზე
ბედნიერება წვრილმანებშია!