უცნაურად იქცევა... მისი არმესმის... შეუძლია იყოს ძალიან თბილი და მოსყვარულე და ჰოპ მერე რაღაც ხდება და აგდებულად მესაუბრება... აგდებულად მწერს ესემესებს ზოგჯერ სულაც არ მწერს და ზარებსაც შეიძლება არ უპასუხოს... მიდი ახლა და იჭყლიტე ტვინი რამე ხოარ ჭირს ან რამე ხომარ აწყენინე... ძალიან მიკვირს მისი და ზოგჯერ მეშინია კიდევაც... იცით რაცარუნდა მწყენოდა მისგან არასდროს ვყოფილვარ მისდამი უხეში... ყოველთვის მეშინოდა რაიმე არ სწყენოდა... ყოველთვის ვფრთხილობდი მაგრამ ამ სიფრთხილეში უაზროდ ვუშვებდი დიდ შეცდომებს... ალბათ ეშინია კიდევაც ისევ რაიმე უაზრობა არ დავახეთქო და ამიტომ იქცევა ასე უცნაურად... წეღან ვესაუბრე ტელეფონზე... ისევ აგდებული პასუხები... მერე დავინტერესდი და ვკითხე:
-როგორ ფიქრობ სწორად იქცევი?
-არა!
მიპასუხა და გათიშა თან დააყოლა ვჭამ და შემარგეო... გულზე მწარედ მომხვდა ისე რომ იცოდე ძვირფასო... სხვათაშორის ვამბობ თუ წააწყდი სადმე ამ წერილს იცოდე... არადა იცის თვითონაც რომ გულუბრყვილო და ბავშვური ვარ... ამიტომ მწყინს ყველაფერი ადვილად... ბევრჯერ მიტირია მას რომ არ სცოდნია ისე და ბევრჯერ რომ უნახავს ისეც გადმომიყრია ნიანგის ცრემლები... ახლაც მეწყინა მაგრამ არ მიტირია ალბათ იმიტომ რომ უკვე შევეჩვიე...ახლა ეს იმიტომ დავწერე რომ გული გადამეყოლებინა თორემ ისედაც დათრგუნული ვარ და შეიძლება ცოტახანში ისევ გადმომეყარა ჩემი ნიანგის ცრემლები... დღეს არა და ლამაზად გამოვიპრანჭე შევხვდებითო და ნურას უკაცრავად მანქანას ვაკეთებო... რატომღაც მეგონა რომ ეს მიზეზი არიყო ის რის გამოც მან უარი თქვა ჩემზე რადგან ჩვეულებრივ ყველაფერს იზამს რომ მნახოს მონატრებულზე... ვითომ ხომარ მობეზრდა ყოველ დღე რომ თვალში ვეჩხირები? უხეში ნათქვამია მაგრამ რასვიზამთ... არ შემიძლია ენა ამოვიდგა და ამაზე მასთან ვისაუბრო... იმის შიში მაქვს რაიმე არ ეწყინოს და არ გამებუტოსთქო.. ისიც ბავშვივით ბუტიაა რომ იცოდეთ... გული ცუდს მიგრძნობდა და ვუთხარი ასე მიპასუხა ტყუილად არგიგრძნობდა გული ცუდს როგორც ჩანსო... ჩავეძიე და ისე უბრალოდ ვთქვიო... აღარ ვიცი რა ვქნა... არა და ძალიან მიყვარს... მართლა და გული მტკივა მის ჩემდამი ასეთ მობყრობაზე... ძალიან მტკივა გული...