და შენ მხეცივით აგტკივდება, რომ სხვისი მქვია.

როცა საათის ხმა მომესმის, მაფხიზლებს გლოვა, დროის უდაბნო სიჩუმეში ყვავივით მღერის. ვიღაც იძახის - ეგ თუ არა სხვა მაინც მოვა და ვინც მელოდა უსათუოდ მე აღარ მელის.