ყვითელი ავტობუსი (სრულად)

ოხ, როგორ შემცივდა. საყელოს ბოლოებს ყელისაკენ ვქაჩავ და მზერა შენობებს შორის ჩაპრესილი ნისლისკენ გადამაქვს. ვიღაცის ფანჯრიდან შუქი მოსჩანს. ეგოისტურად მსიამოვნებს, რომ მარტო მე არ ვარ წასასვლელი სადღაც, ასე დილით და სახელოებს გაცრეცილი თითებისკენ