სულ ამაოა

წლები წყალს გაყვა მდინარეს და ოცნებებმაც მიმუხთლეს,რამდენი გზა გამოვიარე,გზად მეგობრებმაც მიმტყუნეს...გული ტკივილით აივსო,იჭვებმა ბუდე დაიდეს, აღარავის არ ენდოო მითხრეს და კარი დაიხშეს.მეც მივხვდი, ბავშვი აღარ ვარ,