ამბრნი, უმბრნი და არაბნი

ახლა წვიმს, საღამოა.შინ მარტო ვარ. სექტემბერია, ფოთოლცვენა უკვე დაიწყო.ფანჯარასთან ვდგავარ და ვფიქრობ, ვინ იცის , მერამდენედ ვიხსენებ, როგორმოხდა ყველაფერი.ოთახში ბნელა, მხოლოდ ლამპიონების ყვითელი, რბილი შუქი შემოდის ქუჩიდან . მერე სინათლეს ვანთებ ,