არაფრისმომცემი ყოველდღიურობა

ერთხანს გაშტერებული ვუცქერდი ბოლოს მთელი ძალა მოვიკრიბე და წერილს დავწვდი. -მინდა ყოველი დილა შენი ღიმილით იწყებოდეს.წამით თავბრუ დამეხვა და თვალს დამიბნელდა. ამ წამს ის უფრო მახარებდა, ისევ ჩემთან რომ იყო.