დანაღმული ( მეორე ნაწილი )

მაშინ ყველაზე მეტად სუსხიანი,მოქუფრული ოქტომბერი იდგა,რაც კი ჩემს მეხსიერებას შემორჩა მთელი ჩემი ცხოვრების მანძილზე .მახსოვს, ჩემი ხელით მოქსოვილ ყვითელ კაშნეს ყელიდან არ ვიშორებდი, ისე მეშინოდა ავად გახდომის . ვეღარ ვუძლებდი ჭექა-ქუხილიანი