ისე უსაშველოდ დაღლილი ვარ

ისე უსაშველოდ დაღლილი ვარ უკვე აღარ მჯერა არავისი,ყველა ეპოქაზე შეშლილი ვარ,ყველა დასასრულის დასაწყისი.მალე გაციებულს გამიტანენ, მსურდა სხვანაირად ყოფილიყო,ვიხსნი არტერიებს ბლაგვი დანით თითქოს დასაკლავი

თამაშით დაღლილი მოთამაშე

ღია ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, უაზროდ გავცქერი ქუჩას უკვე ორი საათია. ცივა, ქუჩაში ხალხის მოძრაობა ნელ-ნელა მცირდება. საკუთარი სხეულის ჯერ კიდევ სიცოცხლიანობაში რომ დავრწმუნდე, ყავის ბოლომდე დაულეველ ჭიქას ფეხს ვკრავ და იატაკზე ვარდება. დავარდნის