ვერონა'ში

კვლავ, გესალმები,ძვირფასო ერნესტ! ძველებური ღიმილით და სითბოთი გწერ წერილს,რომლითაც მინდა გაგრძნობინო,-შენ,არ ხარ მარტო! ნეტავ,შეგახედა ჩემ თავს ძვირფასო,ცხოვრების ცეცხლმა ნელ პარზე დამწვა და ჩემი ერთ დროს თლილი თითები,ბებერი ხის ძირებს