მზერის მარადისობა (ანუ შეხვედრა ოცი წლის შემდეგ)

ყოველი მიახლოებული ნაბიჯი უფრო და უფრო ამსგავსებდა მას ნაცნობს.. ვიგრძენი როგორ ამიჩქარდა გული და ამიკანკალდა მთელი სხეული, როგორ მახრჩობს ცრემლები, რომლებსაც გარეთ გამოღწევის საშუალებას არ ვაძლევ. ჩემს წინ გაჩერდა.. არ შემშლია, ან როგორ შეიძლებოდა

მე მიყვარს

მე მიყვარს შენი ფარული მზერის,შენს თვალთა ხედვის ნაპერწკლის სხივი...შენი ღიმილის და ჩემი მზერის აცეკვებული გულის რიტმები,შერწყმული ერთად ნაზი მუსიკის,გულის,ღიმილის და მზერის კონა...