ბედის მკითხველი

„ცუდი ბედია, უნდა მოკვდე,“- მითხრა და ისე გამშორდა, წინასწარ შეპირებული ფული არც კი გახსენებია. გზა გავაგრძელე. ერთხელ მივიხედე უკან, იდგა ქუჩაში და ისეთი თვალებით მიყურებდა, ბოშურ ლოცვას თუ მიკითხავს-მეთქი ხორკლივით წამომყარა სხეულზე ფიქრმა.

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (ავტორი და მკითხველი)

პირველ თავს მეორე მოყვა, მეორეს მესამე და ასე შემდეგ... ხალხი მიკომენტარებდა, ზოგი პირადშიც მწერდა და მეც ვხვდებოდი რომ ხალხს ჩემი ნაწერი მოსწონდა... ჩემი მოთხრობის მთავარი პერსონაჟები რეალური ადამიანებივით შევიყვარე და მეცოდებოდნენ ისინი ტრაგიკული