ნებას გაძლევ ...სრულად...

-რა?! -დაბნეული ვუბრუნებ კითხვას, პასუხად კი ჩემს არათითზე მორგებულ ყვითელ რგოლებს უყურებს. ოდნავ სევდიანად მეღიმება და ბეჭედს ვუყურებ. -არა-ვამბობ ოდნავ ხმადაბლა.-ჩემი მშობლებისაა, მე...-ხმა მებზარება, მინდა ვუთხრა, რომ მათ სახსოვრად მაქვს, მათი