და იცინოდა უგონოდ უღონოდ..

და მაინც რაუცნაურად მტკიოდა მისი თვალები.. ხან ბედნიერებისგან ანათებსო იტყოდა უცხო თვალი.. ხან ღამესავით შავიაო ნეტა რა სატკივარს იტევსო, ოჰ ღმერთო მისი მზერა სულს რატომ მტკენსო.. მე ხომ არვიცნობ დარდად რად დამაქვსო..