არარაობებო ყველა ქვეყნისა, შეერთდით!..

ის დიდი იმედი, რომილიც ელვარებდა და ძალას მაძლევდა გაქრა. ჯერ კიდევ დილით ვანუგეშებდი, მხნეობას ვმატებდი ჩემს თავს და სიმწრის ღიმილით ვაცხადებდი , შენი გონება შენვე უნდა მართო მეთქი. სულ ასე მემართება, რამდენიმე საათიც კმარა ჩემი სულისკვეთება რომ