უსათაურო

არჩევანის საშუალება მაქვს მაგრამ ვხვდები რომ კარის კაღების მეშინია.. მეშინია შენი გაქრობის და სულიერი ტკივილის რომელსაც ალბათ საუკუნეები ვერ მოაშუშებს.. დროო.. ის არაფერს კურნავს უბრალოდ იარებს მაჩვევს და ღიმილს მაიძულებს.. მე განხსვავებული სამყარო