ჩვენ მაინც გავბედეთ

მითხრა და სახიდან ღიმილი წაეშალა. არ ვიცი იმ მომენტში რა დამემართა ალბათ იმ ფაქტმა გამაღიზიანა რომ ნიკუშასთვის ცუდად ვიქცეოდი და ტირილი წამსკდა.ნიკუშას გაეცინა. და ჩამიხუტა. -ნეაკო მეღადავები? რა გატირებ გოგო. მე ხმასაც ვერ ვიღებდი იმდენად მწარედ

შორი ისაა, რაზე ფიქრიც ჯერ ვერ გავბედეთ

ისე ვარ ახლა რომ დაობლდა რაფაელ სანტი, ლუკას კრანახის მაჭანკლური ღიმილი გავსებს, ისევ აკითხავ მაღაზიას პატარა ჩანთით, და მოწყენილი აკვირდები წიგნების ფასებს.