წამიერი პაემნები (,,ჩვენ ვიცინოდით")

,,ყველაფერი სტანდარტულად იყო“, გავიფიქრე და წავბარბაცდი... მეტროს კედელთან ჩავიკეცე. ,, ჩვენ ვიცინოდით“. გავშრი, ფიქრის ძაფები ავრიე,გავიხლართე... ,,როგორ“? ხალხი ისევ სუნთქავს, უკვე მესამე ვაგონი მიდის უჩემოდ.