ვდგავარ, მოველი ზაფხულს

ვდგავარ მოველი ზაფხულს! ყინვა სიცივე არ მსურს, ნუ მიმატოვებ კარგო, მე შენი გულის მსახურს….

ვემშვიდობებით ზაფხულს!

მხოლოდ მთებშია თავისუფლება და ზღვა დღეს არის რუჯის მიზეზი. ღიმილიანი,ნაზი დღეები და მეგობრები არს მოგონება. ტანით სოფელში,სულით-კი სხვაგან, ათასი გრძნობა გამძაფრებული, ზღვის ხმაც კი არის უკვე სხვა რაღაც, თითქოს ცხოვრობდე ძალიან ბევრგან.