როცა ფიქრებში უშენობამ ხელი დამრია

და ალბათ, ერთხელ მივაკითხავ მტვრიან თაროებს მეხსიერების მივიწყებულ (გამქრალ) კუთხეში ან ნაღვლიანი მზერით გავცვლი უცვლელ პირობებს, რომ აღარავის მოვეჩვენო ისევ უხეში, მაგრამ ყალბია უსახელო გრძნობების დევნა, ფიქრებს გადააქვთ ოცნებებში ეჭვთა დუმილი,