სულს დავლევ, შენს წინ ქალო

და თუ არაგვს,შამაქნეულს მათრახივით,შამავჰყვები…ე, მანდ არსად დამემალო.შავღმუილებ,მონატრებას მგლისფერ ქარაფს,ყვავილების თაიგულით,მოვალ ქალო. შევღაღადებ,მთებს მზისაკენ ხელაპყრობილთ.ნისლს ხევებში,

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (დასასრული)

მალე მოვემზადე. უბედნიერესი ვიყავი იმ წუთას. გარეთ ლუკა დამხვდა, სავახშმოდ კი ულამაზეს ადგილას წავედით. - არ მეგონა თუ ოდესმე კიდევ ერთად ვიქნებოდით. აუბარი ამჯერად მე წამოვიწყე.

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (თავი 4)

ისტორია მოგვითხრობს ბავობის სიყვარულზე, რომლის გადარჩენაც თითქმის შეუძლებელია. მარტო დარჩენილი ანა წლებია ბავშობის სიყვარულს ელოდება. ერთ დღესაც კი მისი ბავშობი სსიყვარული დაბრუნდება...

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (თავი 4)

ყოველთვის, როცა ანას რაიმე აწუხებდა მასზე მეტად მე მტკიოდა. მართალია გვიანი იყო, მაგრამ ლუკასთან საუბარი მტკიცედ გადავწყვიტე და უკან დახევას არ ვაპირებდი. ლუკას დავურეკე და შეხვედრა ვთხოვე. სახლი ისე დავტოვე მშობლებმა ვერაფერი გაიგეს. სადარბაზოსთან

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (თავი 3)

იტორია მოგვითხრობს ბავშობის სიყვარულზე რომლის გადარჩენაც თითქმის შეუძლებელია. მარტო დარჩენილი ანა წლებია პირველ სიყვარულს ელოდება. ერთ დღესაც კი გოგონას ნატვრა აუხდება და მისი ბავშობის სიყვარული

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (თავი 2)

სახლში აცრემლებული გამოვვარდი. ელენეს დავურეკე და მოსვლა ვთხოვე რათქმაუნდა ისიც უყოუმანოდ დაიძრა ჩემი სახლისაკენ. საძინებელი ჩავაბნელე და კარი შიგნიდან ჩავკეტე. ყოველთვის, როდესაც ცუდად ვარ სიბნელეში ჯდომა მშველის, თითქოს ყველაფერს სიბნელე აქრობს და

ბოლქვაძის ქალო მიყვარხარ! (საცდელი)

ისტორია მოგვითხრობს ბავშობის სიყვარულზე რომლის გადარჩენაც თითქმის შეუძლებბელია, მარტო დარჩენილი ანა ბავშობის სიყვარულის მოლოდინშია და ერთ დღესაც მისი ბავშობის სიყვარული დაბრუნდება....

ქალო....

შეგადარებ შენ ავაზას ,მშვენიერს და ცოტა საშიშს მკაწრავს, მაგრამ მე ეს მხეცი მინდა მყავდეს ახლოს, სახლში! თუკი კბენას მოეშვები და არ მოვკვდი მე შენს ხელში, დილით, შიშველს, თმებს დაგვარცხნი და გაკოცებ კისერ -ყელში! გკონცი, გკოცნი, გკოცნი, გკოცნი,

თორნიკე ნაროზაული - ქალო

რახელ გაწვიმ-გაავდარდა გაზაფხული, ჩემი გულის ამინდივით დარდიანობს, ეგ ტუჩები ყინვისაგან დაზაფრული, ქალავ როსღა გამაჩნდების სამზიანოს? კარგი ქალო, ნუ ხარ ასე უკარება, მერე რა რო ხევსური ხარ და მთის შვილი,