მტვრიანი თარო -2-

ჩაფიქრებულს ცოტაც და გული წაუვიდოდა, ისე შეეშინდა, აკანკალებული ხელებით ძლივს მოიწმინდა ცრემლები, საწოლიდან წამოდგა და კარებთან მივიდა. - კი კარგად ვარ, შენ როგორ ხარ? აქ საიდან გაჩნდი?

გაზაფხულმა შემოაღო კარი...

მარტია უკვე!!!... გაზაფხულმა კარი გააღო!!!... ხვალ მზის სხივებით... გაზაფხული შეგვეგებება... სულ გახაფხულით გულში... სულში... ასე გვეცხოვროს... და სიყვარულიც... სულ ასეთი დაგვებედება...