პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 5. გასვენება შუაღამეს და საპატრულო პოლიცია

ხელოსანმა ათი წუთი უჩხიკინა ტელეფონს, ბოლოს გამოვიდა და დამწუხრებული სახით მამცნო, რომ არაფერი ეშველებოდა, რადგან იგი გარდაიცვალა. გული ჩამეთუთქა. ჩემი ტელეფონი, ჩემი საუკეთესო მეგობარი, რომელიც რამდენი წელია მომყვება ემოციებისა და ცხოვრების გზაზე,

შუაღამეს შემოწერილი

არანაირი არაფერი... არაფერი არანაირი... ცინიზმი, უვარგისობა, რა ნაგავსაყრელია ღმერთო. ნაგავ'საყრელი, ადამიანი, ხომ ნაგავია? უნდა თუ არა ეს? არ მეთანხმებით? ათასნაირად ვიღებებით, იმის გამო, რომ დავფაროთ, ჩვენი ყველაფერი...