წესიერად ვერც ანამ ამიხსნა რა ხდებოდა , მაგრამ საქმე გიორგის ეხებოდა
სახლში რომ მივედით გიჟივით შევარდა ანა
მეც უკან გავყევი
-სერგო ბებუა რა ხდება? - იკითხა ანამ
-იჩხუბა და ნაცემია , ჭრილობები აქვს თან ძალიან მთვრალია
-სად არის?
-ოთახშია
ანა სირბილით გაიქცა გიორგის ოთახისკენ
მეც უკან გავყევი და ნანახმა შოკში ჩამაგდო
ანა გიორგის სახეს უთვალიერებდა და მისი სახე კარგად ვერ შევამჩნიე
-წამოეთრიე დროზე საავადმყოფოში!
-არ მინდა - უთხრა გიორგიმ და საწოლზე გადაწვა
-გიორგი არ გამაგიჟო ეხლა!
-პირველი კიარაა გოგო მომირჩება რა!
-გიორგი!
-მომიტანე წამლების ყუთი და ჭრილობა დამიმუშავე ეგაა და ეგ!
-ვაიმე მარიამ უნდა მიშველო! - მე გამომხედა
გაფართოებული თვალებით გავხედე
გიორგი საწოლზე წამოიწია ძლივს და გამომხედა
გაეცინა
-ვაუუ - ადგომა სცადა მაგრამ უკანვე დაეცა
-რა ? მე? - გავხედე ანას
-ხო მარიამ შენ!
-ჭრილობის დამუშავება ვიცი , გასწავლი თუ გინდა
-რა დროს სწავლაა? შენ უნდა დაუმუშავო!
-არა რა!
-მარიამ წამლებს მოვიტან! შედი შენ - მითხრა და ოთახში შემაგდო
-მოდი მოდი ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ - ღიმილით გამომხედა გიორგიმ
-არ მეშინია - ახლოს მივედი და მის წინ ჩავიმუხლე
სახეზე გავხედე და თავი გავაქნიე
მართლა საშინლად ჰქონდა , ერთი თვალი ჩალურჯებული და ლოყასთან სისხლი მოდიოდა , ხელზეც სისხლი ჰქონდა
-ვა უკვე აღარ გეშინია?
-შენი არც არასდროს შემშინებია
-მაგას ვერ დავიჯერებ
-მართლა
-არ მჯერა
-ასე სად იჩხუბე?
-რავი დავლიე და ვიღაც ს - გაჩუმდა - ნერვები მომიშალა
-და ცემე?
-აუ იცი რა დღეშია ? - გაეცინა
-რა გაცინებს გიორგი?! შენ ხომ ხარ მაგარ დღეში
-იმასთან შედარებით მაგრად ვარ
-აუ აუ რამდენი დელიე რა იყო
-შენი ბრალია ეგ
-მოიცა მე რა შუაში ვარ? - წარბებშეკრულმა ავხედე
-აბა დილით ვინ მომიშალა ნერვები?! ცოტნემ?
-მოიცა მაგის გამო დალიე?
-მისმინე ჩემო სიცოცხლე - ნიკაპზე ხელი მომკიდა და თავი ამაწევინა რომ თვალებში ჩაეხედა - ეხლა არ იფიკრო ვევასები და ამბები არაა ეგრე - გაეღიმა - უბრალოდ მართლა არ მსიამოვნებს ცხოველად რომ მთვლიან და სასმლით ვცდილობ დავმალო დარდი
-არ გთვლი ცხოველად
-ვაიმე რა უცებ შეიცლავე გოგო შენ - გაეცინა
-არც გთვლიდი გიორგი უბრალოდ ნერვები მეშლებოდა ყველა შენ საქციელზე და არც ვიცოდი რას ვლაპარაკობდი
-ნიკასთან რატომ ხარ ?
-რა?
-ჰო ნიკასთან რატომ ხარ?
-იმიტომ რომ - სიტყვა ანამ შემაწყვეტინა
-მოვედი - ჩვენსკენ წამოვიდა და წამლის ყუთი წინ დამიდო - მე გავალ საქმე მაქვს და დავბრუნდები! მიხედე ამ იდიოტს რა - ნაღვლიანად გამომხედა და გავიდა
-შენთან ვარ ჩაბარებული - ღიმილით მითხრა
-მოკეტე ეხლა და მაცადე ! - ვუთხარი და წამლებში ქექვა დავიწყე
ბამბა და სპირტი მოვიმარჯვე და ლოყაზე ჩამოვუსვი
-აუუუ მეტკინა
-არ მეგონა შენ თუ ბავშვივით ჭიჭყინა იყავი - გამეცინა
-ცოტა ნაზად ანჯაფარიძე ცოტა ნაზად -ხელზე ხელი მომკიდა და თავისი ჭკუით დამეხმარა
ჭრილობას არც ვუყურებდი , როდესაც მისი ხელი ვიგრძენი მას გავხედე და სახე ეგრე გამეყინა
-მისმინე ვიცი რომ კარგი გარეგნობა მაქვს მაგრამ ასე გაშერებულიც ნუ მიყურებ რა
-აუ მოკეტეთქო არ გითხარი მე შენ?! - დავუბღვირე და წღილობას დავუბრუნდი
-იცი ესეთი უფრო მომწონხარ
-როგორი?
-ესეთი
-რა რამე ცვლილება შემატყვე?
-ჩემზე ზრუნა და ნერვიულობ , და მოგიხდა ეს
-აა ანუ გავლამაზდი ხომ? - გამეცინა
-არა შენ ისედაც ლამაზი იყავი უბრალოდ - გაჩერდა
-რა უბრალოდ გიორგი?
-იცი არასდროს არ ვიფიქრებდი რომ შენ ჩემთვის ამას გააკეთებდი
-ეგეთი უგულოც არ ვარ
-ჰო მაგრამ მე და შენ ურთიერთობა ცუდად დავიწყეთ და...
-ცუდად არა ძალიან ცუდად
-ხოდა მაგიტომ გამიკვირდა
-არც მე ვარ შენთან მიმართებაში სწორი - წამომცადა უეცრად და მეც გამიკვირდა ეს რამ მათქმევინათქო
-რაა? - არა მარტო მე
-ხო გიორგი არ ვყოფილვარ
-მოიცა მარიამ შენ ხარ? - თვალიერება დამიწყო
-წყალი მე გადაგასხი ნუ შენს ადგილას ეს არავის მოეწონებოდა , უზრდელი ხართო მეგითხარი და მეორეჯერაც გაგიმეორე იმისდამიუხედავად რომ ძალიან არ გესიამოვნა , მოკლედ დამნაშავე მეც ვარ
-მაგრამ ხელით შეგეხე
-შენ უბრალოდ ხელი მომკიდე , ნუ მართალია ცოტა ზედმეტად მოგივიდა მაგრამ - გავუღიმე
-მაპატიე? - გაუკვირდა
-ვერა - გამეცინა - როდესაც ის დღე მახსენდება ცუდად ვხდები
-კიბეებზე მე არ დამიგორებიხარ
-ვიცი გიორგი
-არვიცი უნდა გითხრა თუ არა
-მითხარი!
-ჩემი ვარაუდი მაქვს ვინ გკრა ხელი
-ვინ გიორგი?
-ჯერ არაფერს არ გეტყვი , რაღაცას ვაკეთებ და თუ ეგრე აღმოჩნდა ყველაფერს გაიგებ
-გთხოვ მითხარი
-მარიამ არ მინდა შეცდომაში შეგიყვანო , დრო მომეცი და გპირდები გავიგებ ვინ გკრა ხელი
-კარგი - გავუღიმე
-და ჩემი საქციელის გამოსყიდვა როგორ შემიძლია?
-არვიცი
ხელი გამაჩერებინა და თვალებში ჩამხედა
არ ვიცი მაგრამ როდესაც მიყურებდა მეგონა თვალები მყიდიდნენ
ისინი ეუბნებოდნენ ყველაფერს ჩემს მაგივრად
არა ეს არ იყო სიყვარული , ისინი არ ამბობდნენ "მიყვარხარ"
ალბათ ეს უფრო გავდა "შეგეჩვიე"...
ტუჩის კუთხეში გაიღიმა და მაკოცა...
-კიდევ არ გაგიჩერებივარ - გაკვირვებულმა მკითხა
-არა ასე ვერ გამოისყიდი დანაშაულს - გამეცინა
-ნიკასთან რატომ ხარ? - როგორც ჩანს ამ კითხავზე პასუხის გაცემა მაინც მომიწევდა
-შენც გყავს შეყვარებული ხო?
-კი მერე
-მასთან რატომ ხარ?
ჩაიცინა
-კაი გოგოა
-ჰო ნიკაც კაი ბიჭია
-ვუყვარვარ და არ მინდა გული ვატკინო რა , მეც მეგონა რომ მიყვარდა მაგრამ ასე არ ყოფილა
-მე ნიკა მიყვარს
-ცეცხლზე რომც დამწვან და ერთი სიტყვის თქმა მომთხოვონ "მჯერა" მაგას მაინც არ ვიტყვი და არასდროს დავიჯერებ
-და რატომ ხარ ესეთი დარწყმუნებული?
-მე შენ ორი წამის წინ გაკოცე , შენ კიდე - ჩაიცინა - არშემაჩერე და გოგო რომელსაც სხვა უყვარს ხელს გამარტყამდა იკივლებდა იწივლებდა და ამის გამო მთელს მსოფლიოს შეყრიდა შენ კი...
-მე კი ეს არ გავაკეთე
-და მაინც რატომ ხარ ნიკასთან?
-და ამას შენთვის რამე მნიშვენლობა აქვს?
-კი მინდა ვიცოდე
-და რატომ?
-უბრალოდ მინდა ვიცოდე მარიამ
-რატომ გინდა?
-იმიტომ რომ მგონია ამას ჩემს საეჭვიანოდ აკეთებ
-არა ეგ არაა მიზეზი
-მაშინ მითხარი გთხოვ
-უბრალოდ მინდა ბედნიერი ვიყო
-და გგონია უსიყვარულოდ ბედნიერი იქნები?
-ნიკა კარგი ბიჭია , ვუყვარვარ და მეც შემიყვარდება და -გამაჩერა
-არ შეგიყვარდება
-და შენ რა იცი გიორგი?
-უბრალოდ დამიჯერე და ნიკას დაშორდი
-რატომ მეუბნები მაგას? - წამოვდექი
-იმიტომ რომ.. იმიტომ რომ მინდა მართლა ბედნიერი იყო
-ბედნიერი ვიქნები
-მარიამ შენი სიტყვების გჯერა შენ?
-კი!
-ყველაფერს ჩემს ჯინაზე ნუ გააკეთებ რა! არ ვარ მე ის ბიჭი ვის გამოც შენ ბედნიერება უნდა დაინგრიო , ნუ აკეთებ ამას და ჩემს გამო ნუ ხარ ნიკასთან
-ძალიან დიდი წარმოდგენა გაქვს შენს თავზე
-წარმოდგენა არაფერ შუაშია და შენს იცი რომ ესეა , ოცდაოთხი წლის ბიჭი ვარ დებილი არ ვარ მარიამ
-გიორგი - რაღაცა უნდა მეთქვა და ტელეფონზე ზარი გაისმა
-ვინაა? - მკითხა ინტერესით გიორგიმ
-ნიკუშაა
-არ უპასუხო რა
არაფერი მითქვია ცოტახანი ტელეფონს ვუყურებდი
შემდეგ კი დაუფიქრებლად გამოვრთე ხმა და ჩავიდე შარვლის ჯიბეში
გიორგის გაეცინა
-აი ხედავ - ღიმილით გამომხედა
-რას გიორგი?
-კაი რა მარიამ
-რა იყო?
თავი გააქნია
-გიორგი!
-იცი რა?
-რა?
-აი ამის მერე არც კი მითხრა მე ნიკა შემიყვარდებაო კაი? - თავი დახარა და ვნახე როგორ გაეღიმა...