აკო და ირაკლი სადღაც
დილის 4 ზე ჩვენთან იქნებოდნენ ამიტომ გადავწყვიტეთ რომ არ დაგვეძინა და გაგვეთენებინა მაგრამ სადღაც დილის 2 საათზე მაინც ჩაგვეძინა მე და ლიკას .
დილით წივილ კივილის ხმა მესმისმ მაგრამ ისე მეძინება ყურადღებას არ ვაქცევ ლიკა ადგა და ქვემოთ ჩატანტალდა მერე მეც გამახსენდა რომ დღეს აკო და ირაკლი უნდა ჩამოსულიყვნენ და მაშინვე წამოვხტი საწოლიდან და ქვემოთ ჩავედი (უფრო სწორედ ჩავხტი 5 კიბეს ერთად ვახტებოდი ) აკო და ირაკლი ჩვენი პამპერსის ძმაკაცები არიან ძაან გვიყვარს ერთმანეთი ალბათ ასე 2 -3 წელია ნიუ იორკში ცხოვრობენ .
მათ დანახვაზე თვალები შუბლზე ამივიდა და აკოს შევახტი (ირაკლიზე ლია იყო მიწებებული)
მერე მე და ლიკამ გავცვალეთ "პარტნიორები" ჩახუტებაში და როცა უკვე მოვრჩით 2 საათიან ჩახუტებას ბიჭებს მივუბრუნდი.
- თქვენ არ ჩაეხუტებით? - გაკვირვებულმა ვკითხე და ლიკას შევხედე
- ნინი აკო და ირაკლი ღამის 4 საათიდან აქ არიან -საათს დახედა გაბრიელმა და გააგრძელა - თქვენ გაიღვიძეთ 12 ზე თორემ
- აუ გუშინ ჩაგვეძინა და მაგიტომ ვერ დაგხვდით - ლიკა ბოდიშის თვალებით უყურებდა ბიჭებს
-არაუშავს ჩემო გოგო მერე რა მოხდა -უდარდელად უთხრა აკომ და შუბლზე აკოცა.
გაბრიელმა გაკვირვებულმა გახედა გიოს და რაღაც უჩურჩულა ამას გიორგის გაღიმება მოყვა და პასუხი გადაუჩურჩულა,ისე დამაინტერესა რა კითხვა გაბრიელმა რომ ცნობისმოყვარეობა ძლისვ შევიკავე რომ არ მეკითხა ამ დროს კი საჩუქრები გამახსენდა და წამოვიყვირე
- საჩუქრები ? - ისე ვთქვი თითქოს 5 წლის ბავშვი თოვლის ბაბუასგან ელის საჩუქრებს
გაბრიელმა ჩაიცინა და სიცილ ნარევი სახით შემომხედა .
- ხო აი საჩუქრებს რაც შეეხება - აკომ ისეთი სახით შემომხედა რომ მივხვდი არანაირი საჩუქრაბი არ იქნებოდა და ვეღარ მოვითმინე და გავაწყვეტინე
- ახლა არ მითხრა დამავიწყდაო თორემ მოგკლავ იცოდე - ამ სიტყვებს ისევ გაბრიელის ჩაცინება მოყვა .
- არა რა დაგვავიწყდა აკო ნუ გაუხეთქე გოგოს გული მოიტანე ჩემოდანი და გავხსნათ - ირაკლიმ კისკისით "უბრძანა" კოს და მე და ლიკა მიგვიხუტა მეც არ გამომრჩენია გაბრიელის დაძარღვული ხელები და ჩემთვის ჩავიკისკისე .
- აბაა საჩუქრებიც მოდის - გამოგვძახა აკომ და დიდი ჩემოდანით ხელში შემოვიდა მე და ლიკას თვალები შუბლზე აგვივიდა და ყურებამდე გაღიმებული ველოდით საჩუქრებს ლიკას ერთი დიიიდიი სამაკიაჟო ყუთი აჩუქა ყველანაირი ყველაფერი იდო ლიკა კიდე ისეთი ბედნიერი იყო რომ მალე ცეკვას დაიწყებდა აი მე კი დიდი კლუჩი ამოიღო და ხელში დამაჭირა
- აი ეს შენ ნინი - ღიმილით დამაკავა აკომ გაბრიელმა კიდე სიცილი ვერ შეიკავა და დაიწყო ხარხარი ამაში გიორგიც აყვა მე კიდე გაკვირვებული ვათვალიერებდი საჩუქარს.
-მეღადავებით ? - გაკვირვებულმა ვკითხე
-არა რატო არ მოგეწონა? - ირაკლიმ სერიოზულად მკითხა და ბიჭებს გახედა
- არა როგორ არ მომეწონა - ვცდილობდი არ მეწყინებინებინა - უბრალოდ ასეთი მაქვს -ამაზე ირაკლიმაც ატეხა ხარხარი.
-ვაიმე ნინი შენ მართლა გგონია რომ ნიუ იორკიდან კლუჩს ჩამოგიტანდი? - ეს რომ თქვა ირაკლიმ გულზე მომეშვა
- აბა რა ჩამომიტანეთ ?
-რა დააა აიფონის ლეპტოპი - ლეპტოპი მქონდა მაგრამ აიფონის არა უბრალო შავი ჩვეულებრივი ლეპტოპი იყო და ეს რომ თქვა ირაკლიმ სიხარულისგან შევახტი მერე ძლივს ავეწიწკნე და ჩემი ლეპტოპი გავხსენი
-ახლა ჩემი ჯერია - დაიყვირა აკომ და ორი პატარა ყუთი ამოიტანა ჩემოდნიდან და მოგვაწოდა რომ გაგვეხსნა აიფონ 11 რომ დავინახე კინაღამ გავგიჟდი მე და ლიკას ორივეს ერთნაირი საჩუქარი გვაჩუქა და ორივეს სახე გაორწყინებული გვქონდა ჩავეხუტეთ და ტელეფონები გავხსენით ახლა ბიჭებს დაუწყეს საჩუქრების გადაცემა მაგრამ მე და ლიკას ეგ აღარ გვაინტერესებდა ამიტომ ოთახში ავედით მაგრამ ლიკას უკან ჩასვლა მოუწია რადგან საუზმე უნდა გაემზადებინა და რატომ ლიკას? იმიტომ რომ გოგოებს ეძინათ და მე მარტო მზა კარტოფილს თუ შევწვავ ამიტომ ლიკას მოუწია საჭმლის გაკეთება თან ლიკას უყვარს მზარეულობა სადღაც 1 საათში ღია კარზე გაბრიელმა მომიკაკუნა და ჩვეული სერიოზული ტონით მითხრა რომ საუზმე მზად იყო მეც სწრაფად ჩავირბინე კიბეები თორემ ისე მშიოდა რომ რამე რომ არ მეჭამა მოვკვდებოდი .
ამ დროს ლიზი და ელენეც ჩამოვიდნენ ვისაუზმეთ შემდეგ კი გიომ იდეა მოგვაწოდა კოკერი ვითამაშოთო
- აუ ეგრე არ გამოვა აკომ და ლიზიმ თამაში არ იციან ირაკლიმ ისეთი დაღლილი ვარ რომ ახლა არაფრის თავი არ მაქვსო . შეყვარებულები დაწყვილდებით ახლა და მე ვუყუროთ - პრეზიდენტზიული ბავშვივით ჩამოვაყალიბე და ხელები გულზე გადავიჯვარედინე.
- ნინი მე და ლიკა კაი მაგრამ მეტ წყვილს ვის ხედავ აქ ? - სერიოზული სახის მკითხა გიორგიმ .
- იდიოტს და ელენეს - დაუფიქრებლად ვთქვი ამას კი გიორგის , ლიკასი ,გაბრიელის და ელენეს სიცილი მოყვა რა ჯანდაბა აცინებთ ვერ ვხვდებოდი მე აკო და ირაკლი გაკვირვებულები მივშტერებოდით
- ნინი გაბრიელი ჩემი ბიძაშვილია - ელენემ მითხრა სიცილით .
გამიხარდა მაგრამ არ შევიმჩნიე მაგრამა აი აკოს კი ნამდვილად გახარებული სახე ქონდა ეტყობა ელენე მოეწონა ჩემს შტერ ძამიკოს
- ნუ მაგას რა მნიშვნელობა აქვს ხუთში ჯოკერი არ გამოდის - დაუბნევლად ვთქვი.
- კაი მაშინ არ ვითამაშოთ დამშვიდდი - გაბრიელმა ტკბილად მითხრა და ისე საყვარლად ჩაიცინა რომ მომინდა ისე ძლიერ ჩავხუტებოდი რომ ნეკნები ჩამემტვრია (აზრზე არ ვარ ეს რატომ მინდოდა) ჩემი ფიქრების მე თვითონ შემრცხვა და თავი გავიქნიე თითქოს გაბრიელი მიმიხვდა ფიქრებს და ჩაიცინა.
- აბაა საღამოს არ ავღნიშნოთ თქვენი ჩამოსვლა -წამოიძახა გიორგიმ
- კი რათქმაუნდა მარა ჯერ ცოტას წავუძინებ რაა - ირაკლიმ დაღლილი სახით შეხედა გიოს