იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის

სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა

სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის

სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

იმედი კი ნახავო მეუბნება

მოთმენა გმართებდაო უფრო მეტი

მეც რამდენს ვსაყვედურობ, ეყურება?

სულმტკიცე უნდა იყო უფრო მეთქი.

შემოხვალ ყველაფერი განათდება

უკუნიც გადაიკრავს სიკაშკაშეს

შენს გვერდით მზეც კი ოდნავ ფერმკრთალდება

სევდა ხომ შენთან რაღას იპარპაშებს

სიხარულს ერთად შევხვდით გავიხარეთ

სიხარულს ერთიორად მიმატებდი

ბაგაზე მწოლიარედ გინატრებდი...