თითქოს ყველას ვუყვარვარ და ფიქრობთ ყველა იმას რომ მიფრთხილდებით, მაგრამ ცდებით თქვენ იმხელა ტკივილს მაყენებთ რომ ამის ატანა შეუძლებელი გახდა.... აღარ ვიკითხავ რატო? აღარ ვიკიტხავ რისთვის თუ წასვლა გინდათ ისედაც წახვალთ რაღა აზრი აქვს მოთქმას და ტირილს, მე თქვენ შემცვალეთ თქვენი ბრალია როცა რამეს ვწერ ცრემლი რომ მომდის, მე სიყვარული კვლავ შემიძლია, მაგრამ უთქვენოდ წამებსაც ვითვლი, დროც ისე ნელა მიიპარება თითქოს თქვენს მხარეს დაედოს ბინა სიმარტოვისთვის განწირული ვარ და არც არაფერი მე აღარ მინდა. გეძახით ისევ ქვეყანა შევძარი ვერ მოვაწვდინე ხმა მე თქვენამდის ეხლა მუნჯივით ჩუმად განვიცდი და ამ თვალებით გემშვიდობებით. არ აქვს არც აზრი ამაზე წერას მე რომც დავწერო თქვენ დაბრმავდებით არ გსურთ გაგება არ გურთ მოსმენა კვლავ ვიმეორებ გემშვიდობებით, ეს არც ლექსია და არც რომანი ქალის სიტყვაა გულგატეხილის ხოლო ამ სიტყვას ის თუ გაიგებს ვინც თავად იცის ჩუმი ტკივილი. რას ამბობთ ხალხო როდის ვიყავი მე ასე ჩუმი თვალცრემლიანი როდის იყო რომ მე ღამღამობით ამ ტკივილისგან გამღვიძებოდა და ამ სიცილით ნაფერ სახეზე მზე ყოველ დილით ეფერებოდა.. ეხლა?? ეხლა თქვენც იცით არის ძალიან გვიანი აგარც მზე მეალერსება და აღარც ძილი მაქ ტიალი არც მთვარეს შევყვარებივარ არ შემიბრალა ოხერმა და ყოველ ღამე დამყურებს ისიც სიცივეს მაფრქვევდა. მე გადამრია ამდენმა მოთქმამ აღარც კი ვიცი რას მოვეჭიდო ჩემი საყრდენი და ჩემი ძალა თქვენ დამინგრიეთ რაღა ვიფიქრო, დამღალა ყველაფერმა დამღალეთ თქვენც და თითოოროლას დაგრჩათ ჩემი დარდი ვიცი არასდროს დამტოვებთ თქვენც და მაინც ამას ჩუმად განვიცდი. კვლავ დამებადა უაზრო კითხვა გთხოვთ მიპასუხეთ ნუღა მაწვალებთ ეს სიყვარული არსებობს განა გამეცით პასუხი მინდა ვიცოდე მე მართლა მიყვარს თუ სიგიჟეა რასაც განვიცდი მტკივა და მაინც ვნატრობ სიყვარულს ნუთუ გავგიჟდი?????? მეზიზღებითქო რომც გითხრათ ვერ დავაჯერებ მე მაგას ჩემს თავს..... გამწარებული აღელვებული გული გამისკდა აღარ შემიძლია აღარც წერა მშველის აღარც ეს უაზრო სტრიქონები ისმენს ჩემს ტკივილს. ბავშვობა წამართვით ახალგაზრდობა დაქალობაშიც თავს არ მანებებთ აღარ შემიძლია ტკივილს განვიცდი ვიცი არ გინდათ ჩემი მოსმენა თქვენიც ბევრი გაქვთ სადარდებელი, მე გულნატკენ დავდივარ ნაღდათ და უთქვენობას ძლიერ განვიცდი მე ბავშვობიდან დამტანჯეთ მაგრად მატკინეთ გული დამეცით დაბლა ნაიარებზე დამადგით ფეხი ჩუმაატ ვიყავი ამდენხანს გეყოთ მინდა გაიგოს მთელმა ქვეყანამ რომ ამგოგონას ტკივილი ახრჩობს რომ ამ გოგონამ თქვენ გიპატრონათ თქვენთვის იტანჯა თქვენთვის იდარდა და ამ ტკივილმა გაუსაძლისმა დარდი და ტანჯვა გამოუგზავნა ალბათ სიზმარშიც წარმოსახვაშიც არ გაქვთ ნაფიქრი თუ რას გავუძელ მხოლოდ იმიტომ რომ თქვენს ოცნებას ფერი ჰქონოდა ძილი კარგი და მშვიდი გქონოდათ. ვეგარ ვჩერდები ვწერ უაზრობებს და უსიცოცხლო სეიქმნა რაღაც სახელიც რთულად მოიძებნება და თქვენც არ გირჩევთ ამის დანახვას, მე ყველაფერი ვნახე ამ ქვეყნდ სიკვდილს ჩავხედე თვალებში კიდეც მაგრამ თქვენ მაინც სიკვდილის შიშსაც დაუჯოკრეთ. შიში გოდება ცრემლი თვალებზე გულის ტკივილი სულის გოდება და ამ ფიქრებში გამწარებულს მე შემომათენდა შემომათენდა, ახალი დილა დაიწყო ისევ განმეორდებით ტკივილთან ერთად თქვენ დაბრუნდებით და ისევ წახვალთ რაღა აზრი აქვს ან დაბრუნებას. მე მარტოობა მერჩივნა მუდამ ვიდრე ამ ტკივილს უძლებდეს გული თქვენ გამიქვავეთ მე ყველა გრძობა და მე დამტოვეთ კვლავ გაყინული........
