გარდამეცვალა სულის ტკივილი

გარდამეცვალა სულის ტკივილი, რადგან მკურნალი აღმოჩნდი ჩემი. სურნელოვანო გულის ყვავილო, ბაგე დამტკბარა შენი შარბათით.

ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.! (დასასრული)

თაბაგარის მონატრებამ სული აუწვა, ისეთი შეგრძნება დაეუფლა თითქოს სხეულში შეუძვრნენ და უხეშად უფათურებენ ხელებს. მოეწონა! მოეწონდა და მაზოხისტურად მეტი მოითხოვა! სჭირდება, სიამოვნებს, იზიდავს, იმდენად მისია დემნა თაბაგარი, სასრუველია...

ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.! (9-10-11თავი)

- არ გამოგდის ხო?- ჩვეული ირონიით დაბრუნებულია წერეთლის გონებაში.-რაც არ უნდა მოინდომო არ გამოდის.! ისევ გტკივა,გგონია რომ ტკივილი გააქრე , ფიქრობ რომ გადარჩი მაგრამ არც ტკივილი გამქრალა და არც შენ გადარჩენილხარ. -მასთანაც სიბრალულის ნოტებია

ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.!(5-6-7-8 თავი)

რთულია როცა წარსული მწარედ გასკდება შუბლზე, დაუნდობლად გირტყავს სიმართელე რომელსაც მაშინაც კი ვერ დაიჯერებდი თუ საკუთარი თვალით დაინახავდი. ესაა ცხოვრება. მწარე მაგრამ სამართლიანი. ჩვენ უბრალო ადამიანები მისი მარიონეტები ვართ და შავი ძაფებით ისე

ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.! (3-4 თავი)

საძირკველ მოშლილი სახლივით იდგა სარკის წინ ტელეფონით ხელში, ერთი სულის შებერვით რომ ჩამოიშლებოდა. აამოძრავა თითები და დასასრულის დეპეშა გაუგზავნა იმ ერთადერთ სიცოცხლის ძაფს რომელიც ახლა საკუთარი ხელით გაწყვიტა.

ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.! (1-2 თავი)

დრო... დრო რომელიც გვიმორჩილებს, მის ნებაზე გვატარებს და ხანდახან იმ ყველაზე ძვირფას გვავიწყებს რომელიც გვგონია, რომ არასდროს... გესმით? არასდროს გაქრება ჩვენი გონებიდან. ზუსტად ეს დრო გავიდა. სულ რამდენიმე, თითებზე ჩამოსათვლელმა წელმა შეცვალა

სულის ტკივილი

-ყოველთვის არსებობს სხვა გზა, გესმის? შენ მე მარტოდ ტანჯვისთვის გამიმეტე. მიმაგდე ისე, თითქოს არც ვიყავი. შენ მე მომკალი, დედა. გამანადგურე და ახლა მოდიხარ და დაბრუნებას ცდილობ.

ტკივილი

მეგის ცხოვრება ერთ საბედისწერო დღეს თავდაყირა დგება. ის ცდილობს ამ ყველაფერს მარტო გაუმკლავდეს,თუმცა ასეთ რამესთან შებრძოლება არც ისე იოლია.

ჩემს ცხოვრებას ტკივილი ჰქვია... /სრულად/

"ადრე ძალიან მეშინოდა სიკვდილის... ახლა ყალბი ადამიანების გარემოცვაში ყოფნის მზარავს... როგორ მინდა არც ერთი პიროვნება არ მიდიოდეს შენი სამყაროდან, როდესაც ის შენად მიიღე... როგორ არ მინდა ვუყურო ჩემს ჩამოღვენთილ ოცნებებს, რომლებიც მათ

ტკივილი!

„- ეს ფსიქოლოგი არარის კარგი, არმშველის“ „ - სხვას ვიპოვით პატარავ“ - შუბლზე ჰკოცნიდა და შენობიდან გაჰყავდა. თბილისში თითქმის აღარ დარჩნენ ფსიქოლოგები რომლებმაც ნიაზე არიციან, მაგრამ ნია მაინც ჯიუტად იძახის რომ არაფერი გამოვა .