ჩვენ ვცხოვრობთ სამყაროში, სადაც არავის არავინ არ უყვარს, არავის არავინ არ ენატრება,სანყაროში სადაც ადამიანის სიტყვამ ფასი დაკარგა, სამყაროში სადაც არავინ არავის ენდობა.
აქ არავინ იღიმის, ყველას შავი უყვარს. დაგრუზული და მოწყენილი სახეებით მოსიარულე "ზმანზე" აგებული არარაობები.აი როგორ ვხედავ მე მათ.
თქვენ წარმოიდგინეთ და ქუჩაში უფრო მეტი ნაგავი დადის ვიდრე ნაგვის ურნაში ყრია.
ახლა წაიკითხავს ამას ვიღაცა და გაიფიქრებს ვიღაც ანტისოციალური გიჟიაო, მაგრამ თქვენ წარმოიდგინეთ ცდებით. მე შეიძლება გიჟი ვარ, მაგრამ თქვენგან განსხვავებული. არასდროს არავის ვაწუხებ, არც ვეტენები, არც ვეაფერისტები. ბოლომდე არავის ვენდობი და ამიტომაც ვარ ეხლა თქვენზე კარგად, თქვენგან განსხვავებით არ მეშინია.
სანამ თქვენ შეყვარებულებს აგროვებთ, ფოტოზე 200 მოწონებით ტკბებით, სანამ ერთმანეთზე ჭორაობით და ლანძღვა გინებით ერთობით, მე იქამდე ჩემი ოჯახით და ცხოვრებით ვტკბები. დიახ!! გშურდეთ!!
მე გიჟი ვარ, ოღონდ თქვენგან განსხვავებული. მე ჩემთვის ვარ, თქვენ თქვენთვის იყავით.
ამის მერე სანამ ჭორაობით ბოღმას ამოანთხევთ იქამდე გეტყვით: ერთი თქვენი...