გულისრევა
მოკლედ, წერილის მიწერა მევალება საკუთარ თავთან და მხოლოდ მაგიტომ გადავწიტე გელაპარაკო, თორემ შენც იცი ამას ჩემი ნებით, რომ არ ვიზამდი. არ ვიზამდი იმიტომ, რომ ცხოვრება ყუთია და მისი ბრუნვა საათის ისრების საპირისპიროდ, დამღლელ და დამქაცველ იმედგაცრუებას უტოლდება . მომავალში ვწერ, მომავლიდან.. არ ვიცი კონრეტულად რა დღეა რა რიცხვი და მითუმეტეს რა დროა ? პრინციპში ეგ ყველაფერი მაგრად ... უბრალოდ დანიშნულების ადგილს, თუ არც ვიციი როგორ მივუთითო, უფრო გარდაცვალების წინარე პერიოდიკა, აი მაგ მიმდევრობას უნდა დაემთხვეს წერილის ადრესატი .. და ძირითადი შინაარსიც იმას გულისხმობს, რომ მოვალეობა არ დაივიწყო და წინა დღით ადრე სამახსოვრო საჩუქარი დატოვო დედამიწაზე გული ... ჰო და ალბათ სალამი სიტყვა, ამ ეტაპის ამოჩემებაა და სიყვარული, მაგრამ დროის შესაბამისად სავარაუდოდ ყელშიც გექნება ამოსული და სიტყვიერი თანაფარდობის შემთხვევაში გულისრევაც არ დაყოვნებს .. მინდა გითხრა რომ ეს გადასარევია, ანუ საკუთარო თავში შენ, ისევ ისხარ და ისევ იმ ქაქში გძინავს ... იმაზე რთულია, ეს დავალება ვიდრე რამის ილუზით შეთხზვა და თავბრუსევევა, ოდესმე .. სალამი მი .. _გააჯვი ბო*ზო... ერთადერთი ნათელი ინტერესი მკლავს ნეტა ეგ ოხერი მი თუ მოიშინაურე ისევ იგნება და ილანძღება და ისევ მის განავალს ქექავს .. _ჰაჰ შე პიდარს*ტო იყვირე, ჩემი რა მიდის. მხოლოდ ჩემი თხემის ვიწრო შიგთავსი გიკავია და თავი ღმერთი გგონია.. წადი შენი... მოკლედ რა მიზეზით გწერ, ჩემი გონებისთვის რთულად აღსაქმელი მანიპულაცია გამოვიმუშავებ და არამხოლოდ ჩემი, რადგან ისედაც უნტერესო აწმყოს, უფრო უნტერესოს ვერ გავხდია, რადგან ამას ჩემგან მოითხოვენ და დარწმუნებულივარ არაფრის დიდიებით არ მოელიან !! მაგრამ მაინც მოდი ვცდი და წარმოგიდგენ: სურნელი - მწვანე ქორფა კივის , გარემო - ახლად დაყენბული ღვინის, იმედი - არარაში არსებული ყოფის .. მძულს ჩემი წარსული და ვიცი გძულს ეს წერილიც . ყოველი დღე ახალი პლატფორმა და ახალი გამოწვევაა, რომელიც პირდაპირ პროპორციულია განვითარებასთან მაიძულებთ მცხვენოდეს და განვიცდიდე დაუოკებელ თვითლიკვიდაციას ოი ოი .. ნეტავ და მის ეხლა ხმის ამოღება შეეძლოს, _დაგჭირდი ? სწორედაც, რომ იმ საკადრის პასუხს გაგაცემდათ, რაც გამოლაყებული გონებრიობიდან გამომდინარეობს.. დროარის მიმართულება შევიცვალო, და იმაში კიდევ ერთხელ გავერკვე, რომ საჭირო ფაქტის არ არსებობა, რათა შესაძლებლობა დადგეს სრულყოფის ... მჯერა სრულყოფილების და მჯერა წინა დღის არსებობაში გამკრთალი უძირო, ღრმა, ზრვისფერი თვალების ... ყოველთვის მჯეროდა, რომ ქმედება არასოდეს ბადეს ილუზიას იგი თვითონ შედგება, იმ დეტალებისგან რომელიც ილუზიას განაპირობებს.. ყველაფერს ჩვენი ხელებით თვალებით ვთხზავთ და მაინც ნეტა, როგორია დღეს შენი თვალები წამოდექი და დაკვირდი მე მჯერა, რომ სიმძიმეს იგრძნობ 21 ჯერ დანახულ, სიმძიმეს.. ოპტიმიზმი საბაბია არსებობის, პესიმისზმი კი, სისცოცხლის... დღეს წვიმიანი ამინდია , ოთახში სითბოა ფანჯრებზე კი წვიმის წვეთები,რომლებიც ფეირვერკს მაგონებს, შერწმისას აღმოცენებულ ღრმა ინტიმსა და ნეტარებას ... ოთახში ბნელა და სავარაუდოდ ნაწერის გაგაება, რომ მოხერხდეს 100 ჯერ გადაკითხვა დამევალება, რომელსაც რათქმაუნდა არ ვაპირებ. ხვდები ხო, რა მდგომარეობაში ვიმყოფები .. რა მიდა რომ გითხრა ? აი რა კითხვა აა ხო, რა მინდა რომ მოგიყვე ? რამე ისეთი რასაც ჩემი გონება ღრმა ძილს მიცემს როგორც იმ მოგნებებს, რომლებიც დრის ხელში წვიმის საკუთრება გამხდარა მერე კი აორთქლების ჩვეულებრივ .. ისეთი შეგრძებაა, რომელიც დაიფარება და მიწის საკუთრება გახდება ... ლეაა? არა დარწმუნებული ვარ, რომ არასოდეს მისცემ, ამ შეგრზნებებს მიძინების უფლებას.. ის? არც ის იმიტომ, რომ იმაზე წარმოუდგენელია ვიდრე ამ წერილის ლოგიკურობა . მაშ რა .. ხმა ხმა სწორედ, რომ სიმშვიდის სინდისის და წვიმის ხმა კლავიატურურის და შეგრძნების ფლობის . ღმერთმანი, აქ იმდენი ინტუმურობა, რომ წარმოუდგენელიცა იმის უფლება მოგცე ეს ოდესმე დაივიწყო .. გულის ხმა, რიტმი სისხლიი წვიმის წვეთებზე ხმაურიანი და ლამაზი ნაქსოვი, ფუმფულა არასაკუთრებაში მყოფი, თაგვისფერი ქუნქულა ჟაკეტი .. გარემო და არსებული მიმოსვლა შერწმული ფიგურები და ადამანები ყოვედრიურობის ხმაური ყველაზე ნანატრი ბგერები, აი ნამდვილი ფეიერვერკი ეს ყველაზე გულწფელი და ადამაური შეგრძება, რომელსაც ეხლა ხედავ ყველაზე გულწფელი, რამ რაც არასოდეს გამოშრება, რაც მუდმივად ისეთი დარჩება როგორიც ეხლა ამ განზომილებაშია არ შეიცვლება არ შეიცვლება არ შეიცვლება შეიცვლები შენ შეიცვლება შენი თვალები მაგრამ არასოდეს შეცვლება სურნელი და ხმა არასოდეს შეიცვლება ბგერა და რიტმი არასოდეს შევიცვლები მე და მი მუდმივად ვიდგებით და დაგელოდებით დაგელოდებით როგორ ნელი სვილით მოგიახლოვდებით შენ ადიმანო, ყველაფერი ხომ მეორედ ხდება . მესამედ.... მოვრჩი არც ისეთი ოპტიმისტი ვარ მჯეროდეს, რომ საკუთარი კონტროლი და თვითფლობა სხვის ნეტრალიზაციაში დახარჯე . ან პირიქით _არა მი ? _...... |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
