ტვინის არცერთი უჯრედი არ გივიწყებს...

ოცნებიდან დიდი და საკმაოდ ტკივილიანი რეალობა , ხელს გჭიდებს და საკმაოდ უხეშად გათრევს....
ის წამიერი გულის აჩქარება , ტვინის უჯრედების , გახსნა და მოდუნება , მაინც ვერგივიწყებს.
სადღაც ოთახის ბოლოში ჩაბნელებულ კუთხეში , მიგდებულ დივანზე , როგორც უსულო სხეული ისე ვარ და გონებას იმის იფლებას ვაძლევ , რომ კიდევ ერთხრლ გაგიხსენოს. ღრმა ფიქრებში მხოლოდერთაზრამდე მივდივარ, თვითონ გონებას ისე ყავხარ ჩაბეჭდილი გულს კარნახობს სითბო გაიღის და წარსულის თკბბილ მწარე მოგინებების ჟრუანტელი კიდევ მაგრძნობინოს..
მოგინებები დაცურავენ და ლამაზი კაბევით ფერად ფერადად ანათებენ,, გასაკვირია მეხიმ არასდროს მიყვარსა , კაბა მითუმეტეს არც , ცეკვა... რაარ შეუძლია უსაძღვრო ფანტაზიას,

როგორ მინდა შენი ღიმილის კიდევ ერთხელ დანახვა. კიდევ ერთხელ ვუკიდებ ,, შეხვეულ'' სიგარეტს ..... ერთი , ორი , სამი და აი, უკვე აქ ხარ. ჰეი როგორხარ... ისევ თავბრუსხვევა , აჩქარებული გულისხემა , უსე მონენატრე პულსსაც აღარ ვითვლი. მეშენს ღიმილს კიარა, უკვე შენს გახსნილ ბაგეს ვხედავ ჩემს ყელზე , ვგრძნობ....
მეოთხე , მეხუთე და მეშენთან ვარ. ფრთები მასხია და ვარდისფერ ზღვაში ერთად მივაპობთ ცხოვრების ცოდვებს. ეს მხოლოდ შენზე ფიქრმა შემასხა ფრთა. თუკიშენარხარ ,, გადახვეულიც' ჩემთვის უსარგებლო უარაფრო ჩალაა, როგორც ჩემი ცხივრება. დარდებს ცაყოლებ ვუშვებ , ეჭვიანივარ?! ცხოვრებაში პურველად , კი მსოფლიოში პირველი ეჭვიანიცარ და მხოლოდ, შენთვის.....
ზღვამ დერი იცვალა გული შენეკუმშა მტოვებდი და მიდიოდი , გული უარს ამბობდა შენზე , ტვინმაც თითქოს გამყიდა,,, ჩემი გალურჯევული სახე ,, ვიღაცის კივილი ... მეტი მოუვიდა... საშიბელი გულისრევის შეგრძნევა და მასზე მტკივნეული შენმიდუხარ...... მტოვებ , მყიდი ....... გამიფხიზლევული მეორედღეს მე ... შელახული გრძნოვებ დაგლეჯილი ,,,, მიგდებული , ატირევული თოთო ბავშვი და ,საღანოს შენი ღიმილის ნახვით შეპყრობილი.
ისრვ გადავახვევ ახლა უფრო ნეტს და , ჩემო სიყვარულო მეტად ვიცუროტ , ვიცეკოთ და შენი დადებული ფიცუ აღცასრულოტ.... ბეტავ იცოდე თეთრი კაბა , როგორ მოგიხდებოდა. მიხდება ...... ვიცი მიხდება,,,, ყველაზე მეტად მიხდევა.....


პ.ს მხოლოდ იმიტომ დავცურავ ცაში , რომ ტკივილები გავრიყო ზღვაში ....