ყველა ადამიანი ასეა , მოთმინების უნარი მუდმივი არ არის , ამ ცხოვრებაში ყველას აქვს ზღვარი რომელზეც თუ ადამიანი ზედმეტად გადავა მერე უკვე თავის თავს დააბრალოს ყველაფერი , მე კი ეს 2 წელი ყველაფერს ვითმენდი , ვითმენდი რათა არ მინდოდა რომ ჩემი და ჩემი საყვარელი ადამიანის ურთიერთობა დამთავრებულიყო ,ვითმენდი მაგრამ ბოლოს ვეღარ მოვითინე და ყველაფერი ვთქვი , ვთქვი სინამდვილეში ვისზე რას ვფიქრობდი , ბევრჯერ დამიკარგავს საყვარელი ადამიანი , მხოლოდ და მხოლოდ ჩემი შეცდომების გამო , რადგან ადამიანი არ მედგა გვერდით რომ ჩემთვის ეთქვა რა იყო სწორი და რა არასწორი , ველოდებოდი ასეთ ადამიანს , მითუმეტეს მე თუ ადამიანი ჩემად ჩავთვალე მას არასდროს არსად არ გავუშვებ ! ბევრი ოცნებაც მქონდა , და ოცნების გარეშე არასდროს არაფერი არ გამოვა , უნდა გქონდეს ცხოვრებაშI რაღაც მიზანი რისთვისაც მიისწრაფი , და ეს ოცნება მხოლოდ უაზრო რამ არ უნდა იყოს ის ისეთი რამე უნდა იყოს რის გამოც ყველაფერს გააკეთებ და ყველა წინაღობას გადალახავ ,სწორედ ესაა , ბევრს აქვს იმდენი შეძლება რომ სიმართლე ილაპარაკოს და სწორედ მოიქცეს , ბევრი კარგი ადამიანი შთააგონებს სხვებს სიცოცხლის სურვილს და ამით ადამიანი თავის მსოფლმხედველობას ანვითარებს , მართალია რომ ამბობენ მხოლოდ მდინარის ნაპირზე არ უნდა იტრიალო , უნდა ჩაყვინთო რათა მდინარის მეორე ნაპირამდე მიაღწიოო " არ უნდა გაჩერდე ერთ წარმატებას მეორე მოჰყვება მეორეს მესამე და ასე გრძელდება , ადამიანმა ცხოვრებაში წაქცევაც უნდა იცოდე და ფეხზე მყარად დგომაც , რათა "ცხოვრებას გემო გაუგო " , არ შეიძლება მხოლოდ წინ , ერთი უკან გადადგმული ნაბიჯი 5 წინ გადადგმული ნაბიჯია , საბოლოოდ კი ადამიანი საკუთარ თავში უნდა იყო დარწმუნებული , ხოლო თუ გინდა ადამიანთან ურთიერთობა მანდ უკვე ნდობაა საჭირო , ნდობის გარეშე კი არანაი ურთიერთობას არ აქვს აზრი !