მე მინდა რომ მეგობრობაც და სიყვარულიც სრულფასოვანი იყოს, არ აკლდეს ფერუმარილი,ვფიქრობ ყველა პროფესიონალურად უნდა მიუდგეს ცხოვრებას
და შესაბამისად, ის იდეალური იქნება. შეიძება რაღაც ბიძგი გვჭირდება, რომელიც დაამსხვრევს სირთულეებს და ყველაფრის შეცვლას შევძლებთ.მორალურად უნდა გავძლიერდეთ ვიმუშაოთ შინაგან თვითგანვითარებაზე!..ჩვენ ცხოვრებაში ბევრი უსამართლობა შეგვხვდა და ბევრი ტკივილი გადავიტანეთ, ამის შედეგად ჩვენ ბრაზობთ, ბრაზობთ იმ უმოქმედობის განცდაზე, რომელსაც ყოველდღიურად ვაწყდებით!..ჩვენ ამას ვხვდებით და ვიაზრებთ,მაგრამ აზროვნება როდია თავისთავადი აქტი, მასაც ისევე შეუძლია ტკივილის მოყენება როგორც შუშის ნამსხვრევს ან ტყვიას...ყელში ამოვიდა ამდენი ცოდნა და ეს სინდისიც, ცოდნამ მარტოსუად და არაფრის მქონედ გვაქცია და ამას ალბათ ყველანი ვხვდებით. არ ვარ პესიმისტი , ვიცი ცხოვრება ყველას ჩუქნის ბედნიერ წუთებს მთავარია შეგრძნება და მოლოდინი , მაგრამ ხანგრძლივი მოლოდინი ხომ ადამიანს აბოროტებს!.