ცა ჩამოიქცა წითელ პარასკევს,დედამიწამ უფრო მეტი სიჩარით იწყო ბრუნვა.ტიროდა ყველა და ყველაფერი.წვიმდა საშინლად.წვიმდა ისე როგორც არასდროს.არც ბუნებამ გვაპატია.გვსჯიდა ჩვენი შეცდომისთვის შეცდომისთვის რომელსაც ვერასდროს გამოვასწორებთ.
უეცარმა წვიმის ხმამ გამმაფხიზლდა გარეთ გავიხედე და დავინახე როგორ იქცეოდა ყვექყანა წვიმდა,წვიმდა ისე როგორც არასდროს,არ მინახავს ასეთი საშინელი წვიმა რომელსაც სეტყვა თან ერთვოდა.უცებ გავაცნობიერე რომ დღეს პარასკევი იყო.როგორც ყოველი წლის ყოველი დღ მაგრამ ეს პარასკევი იყო წითელი,ქრისტეს სისიხლით შეღებელი წითელი პარასკევი.განგვსაჯა დაგვსაჯა, ამ წვიმით და სეტყვით შეგვახსენა ჩვენი თავი და ჩვენი ცოდვა. შეგვახსენა ადამიანების ,სულ უბრალოდ ადამინების ცოდვა.ცოდავ რომელმაც იგი ჯვარზე გააკრა.
მომიტევე უფალო.გევდერები წრფელი გულით,მაპატიე რომ მე უბრალო ადამიანი,ცოდვილი რომელიც შენზე წერას ბედავს, ალბათ არც კი უნდა ვწერდე.
გევედრები უფალო გვაპატიე ყოველი სიტყვა რაც შენს შეცნობამდე ვთქვით,გვაპატიე ჩვენ უბრალო ცოდვილს ადამიანებს რომ მოღალატე კაცის მკვლელში გაგცვალეთ.გვაპატიე რომ არავინ შეგაშველა ხელი როცა ჯვარს ჩვენი ცოდვებით სავსე გოლგოთას მთასკენ ნელა ატრებდი,გვაპატიე წყალიც რომ არ მოგაწოდეთ.გვაპატიე რომ შვცდით.მოგვიტევე უფალო 30 ვერცხლში რომ გაგცვალეთ,ისიც გვაპატიე რომ ვერცხლი ძირს იყო მობნეული.გვაპატიე შენს ხელებზე დარტყმული თითოეული ლურსმანი რომლის დარტყმასაც,არაფრად აგდებდი და მაინც,ჩვენზე ზრუნავდი და ფიქრობდი.მოგვიტევე უფალო ყოველი სისიხლის წვეთი რომელიც შნი სხეულიდან იყო წამოსული.რომ ვერ შგიცანით რომ ვერ დაგაფსეთ გვაპატიე უფალო გევედრები.ეკლიანი გვირგვინის მეტი რომ ვერაფერი გავიმეტეთ შენთვის ისიც მოგვიტევე.
შენთან მოსულნი ტაძარში ჩურჩლიც გვაპატიე.შენს სახელს რომ ტყუილად იფიცებენ,ისიც გვაპატიე.შენს ზურგზე თითოეული გადარტყმული შოლტი გვაპატიე.უბრალო ბრალით მოკვლაც გვაპატიე,არ გენდნენ ესეც გაპატიე.გვაპატიე თითოეული სიტყვა თითოეული სისიხლის წვეთი,მამლის ყივილამდე სამჯერ რომ გაგყიდეს ისიც ისიც გვაპატიე.მოგვიტევე და მოგვიზღვე ჩვენ ჩვენი ცოდვების როგორიც და რანაირიც არ უნდა იყოს სამჯავრო.
ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ბოროტისაგან კეთილი შურით ვერ განარჩიესო,
მაცხოვნებელი შენ მათი წამწყმენდლად მიგიჩნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ღვთის საიდუმლო გაგტეხეს, გულში ვერ დაგიტიესო,
ოცდაათ ვერცხლად გაგყიდეს, ისიც კი განაბნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
შეგიპყრეს თვისი დამხსნელი, საბელი მოგახვიესო;
მაგრა შეგიკრეს ხელები, უფალსა არა გთნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ავაზაკზედა გაგცვალეს, ბარაბა მათ ირჩიესო;
ურიგო სიტყვა შეგკადრეს, გაგლანძღეს, გაგათრიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ფრჩხილთა გიყარეს ლერწამი, ნუნები აგატკიესო,
ყვრიმალს გცეს თვალებ-აკრულსა. გკითხეს: ვინ გცემა, თქვი ესო?
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ბრალი ვერ გპოვეს, დაგსაჯეს, პილატე მოგისიესო,
ბრალობის სისხლი თავზედა შვილითურთ გარდინთხიესო.
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ხელ-დაბანილთა შოლტით გცეს, მსხვერპს სისხლი შეურიესო;
დაგადგეს ეკლის გვირგვინი, გოლგოთას მიგიწვიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
შესამოსელი გაგხადეს, ქლამინდი მოგახვიესო!
ჯვარზედ გაგაკრეს. ხელ-ფეხთა ლურსმანი გაგიწიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
წყალი ითხოვე, მოგართვეს, ძმარში ნაღველი რიესო;
წმინდასა შენსა საღმრთოსა გვერდსა ლახვარი მიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!

ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
მოგკლეს უბრალო ბრალითა, ქვეყანა შეარყიესო;
მზე დანაბნელეს, მთვარეცა, ვარსკვლავნი დააფრქვიესო.
თავს კრეტსამბელი განაპეს, ბოლომდი შუა ხიესო