ღამე...ბურუსი...კვამლი...იძინებ და ვერ იძინებ.შავბნელ ცას გაჰყურებ და ესაუბრები ღრუბლებს უკან დამალულ მთვარეს,თითქოს ისიც გაგირბის და არ სურს მოგისმინოს.
კი მაგრამ ისიც ადამიანი ხომ არ არის?!ოხ ეს ადამიანები!არ მესმის მათი!მე მხოლოდ ღამის მესმის.ღამის გაორება ჩემთვის ჰაერივითაა.თითქოს მთელი ნათელი დღე იმისათვის უნდა გავიარო,რომ დაღამდეს.დაღამდეს და ვისუნთქო.აი ეს მჭირდება...არმ მყოფნის ღამე სუნთქვა,არმინდა თვალები დავხუჭო.
აღარაა შავი ცა,ღიავდება...ფერს იცვლის და სურს ჩემი შეცვლაც დაიწყოს.ლაჟვარდისფერი ედება.ჯერ ტონებით ღიავდება და ბოლოს ინათებს.ინათებს ისე,რომ ვერც ასწრებ წინა დღის დანახვას.უძირო დილა...ბურუსი....კვამლი...იჭვიძებ და ვერ იღვიძებ...იმიტომ,რომ არც გძინებია.
***
წვეთი ძილი...მხოლოდ ერთი წვეთი ძილი საჭიროა,ისე როგორც უდაბნოშ მყოფი ადამიანისათვის ერთი წვეთი წყალი.
ის ტკივილი რაც სულშია წლებია იზრდება,იზრდება ნაადრევად ჩემთან ერთად.სადანდეც გავძლებბ მე იქამდე ექნება საზრდოობის წყარო სულში."არ შემიძლია ნიშნავს,რომ იმაზე მეტი შემიძლია ვიდრე ხალხს გონია.როცა იტყვი არ შემიძლია,ვეღარ ვძლებ ანუ ბევრის გაძლება შემიძლია.იბრძოლე იქამდე სანამ არ იტყვი აღარ ვძლებ და არა ვეღარ ვძლებ.ტკივილი წყაროა სიცოცხლისა.ირწმუნე საკუთარი თავის.გახსოვდეს განვლილი დრო,რომელსაც ფუჭად არ გადაყრი.ბოლო მოუღე ცხოვრებას და არა პირიქით.