ღამეული ფიქრები
გაჩნდა აღუწერელი სევდა. გაჩნდა ცხოვრების სევდა, მუდამ მზარდი და ამოუცნობი... თითქოს ყველაფერი კარგადაა, ცხოვრება უკეთესობიკენ მიიწევს, მაგრამ გულზე რაღაც დროის პროპორციულად მძიმდება და იქცევა იმ ტვირთად, რომლის ზიდვაც უკიდურესად მიჭირს. უკიდეგანო სივრცეს ვუყურებ და ერთ წამს ყველაფერი წყდება. გიხსენებ შენ, მას და კიდევ სხვას, სხვას და სხვას, თუნდაც იმ შავ კატას, რომლის ჭირვეულობის გამო არაერთი ღამე გამითენებია და ბოლოს ფიქრები მაინც შენკენ მოდის... თითქოს ცხოვრების უფსკრულში გიპოვე, მაგრამ მაინც მგონია ჯერ კიდევ ვერ შეგიცნია როგორი უდაბურია გარემო. ღამეული ფიქრები სრულიად მიპყრობს.. საკუთარ თავს ვეძიები... მაინტერესებს ვინ ვარ და რა მინდა.. მაგრამ სამწუხაროდ პასუხი არ მაქვს... ერთ სურვილს მეორე მოსდევს და საბოლოოდ სრულ უკმაყოფილებაში ვიძირები... საათის ხმა ნელ-ნელა ქრება.. გონება კი არ იხსნება, გულის მოძრაობას მიყვებაა.. შემდეგ კი საათიც გამოდის მოქმედების ასპარეზზე. ასეთი რა დავაშავე ? საით მივექანები ან საერთოდ რატომ მოვედი ამქვეყნად ? ცხოვრება მძულდება და ამ სიძულვილთან სიყვარულიც იმატებს... ტალღები სიგრძეს იძენს, ფიქრებიც მასთან ერთად გრძელდება და მთვარეც ნელ-ნელა იმოსება ოქროსფერი სამოსით.. |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
