როგორც ყველა უნიჭო მეც ვმეორდები და ისევ იმ ქალზე ვწერ ყველაზე მეტად რომ შემიყვარდა. არვიცი რატომ მაგრამ ამ ქალმა შეძლო და შემიცნო მე მის სულიერ სამყაროს ვგრძნობ მე მისი სულში მცხოვრები ნათელი წერტილი ვარ რომელიც გასასველს ეძებს გასაბრწყინებლად, არვიცი მოხდება, თუ არა ან როდის გათენდება ჩემთვისაც ახალი დილა როდის გავაღწვეთ აქედან ამ ჯოჯოხეთიდან ამ ბოროტების სამშობლოდან რომელსაც დედამიწა უწოდეს მისმა შვილებმა რომ დამარხეს და გადაწვეს.....ჩვენ შეგვრჩენია გრძნობები და ამ გრძნობების გამო ვისჯებით ყველაზე მეტად ჩვენ გვტკივა ყველაზე მეტად ჩვენ გვკტკენენ ადამიანური ოცნებები შეგვრჩა და მისი აღსრულება არადა არ გვეღირსა, ახლა რასაც ვიტყვი ეს სიტყვები პუბლიკას შოკში ჩააგდებს...მოემზადეთ იწყება სპექტაკლი,არვიცი როგორ მაგრამ ეს გოგო მიყვარს საკუთარ თავზე მეტად შემიძლია სიცოცხლე ვაჩუქო სამარეში ჩავყვე და სამუდმოდ ვაჩუქო ცხოვრება ჩემი...ვიცი როცა ამას კითხულობ პაციენტებით სავსე კაბინეტში ზიხარ და იმ პატარა წუთებს მითმობ ბუროკრატებმა რომ მოგაჩეჩეს, სწორედ ეს მხდის ყველაზე ბედნიერს მე შენთვის ყოველთვის ნომერ პირველი პაციენტი ვიყავი და შენი სიყვარულით მკურნალობდი მარჩენდი და მიშუშებდი ცხოვრებისეულ ჭრილობებს ხოდა გთხოვ წამომყვე სამუდამო და უსასრულო გზაზე რათა გავიაროთ ყველაზე რთული გზა, ერთად მოვიშუშოთ ჭრილობები და ვეწვიოთ უმაღლეს წერტილს ბედნიერებას. შენთვის არ ვიცი ასეა თუ არა მაგრამ ჩემთვის შენ ხარ ბედნიერება ჩემი მომავალი და წარსული, ქალი რომელიც მიყვარს, ქალი რომელიც არის ჩემი უკანასკნელი იმედი, ქალი რომელიც ასე ძლიერ მიყვარს, ქალი რომელიც განაჩენს გამომიტანს და მონა შენი მოველი განსჯას.
